 |
| Błotnica: 21 VIII 1977 r.: kard. K. Wojtyła, bp P. Gołębiowski, bp B. Dąbrowski |
Radość wiadomość!
Zapis w księdze…
Tymi słowami Sługa Boży Biskup
Piotr Gołębiowski rozpoczął wpis pod datą 16 października 1978 r. w swej „Księdze
wykazu czynności biskupich”. Tego dnia Następcą św. Piotra i zmarłego papieża
Jana Pawła I został wybrany metropolita krakowski kard. Karol Wojtyła.
Wspomnienie kapelana
Kapelan Biskupa Piotra – ks.
prał. Tadeusz Wójcik w następujący sposób wspominał tamten pamiętny wieczór
wyboru Jana Pawła II: „W Domu Biskupim w Sandomierzu co chwila dzwoni telefon.
Anonimowi rozmówcy przekazują Pasterzowi Diecezji gratulacje, pragnąc w ten
sposób wyrazić swoją ogromną radość z faktu, że Kardynał Karol Wojtyła,
Metropolita Krakowski, został papieżem. Byli i tacy, którzy nie bacząc na późną
porę, osobiście w Domu Biskupim dzielili się swoją radością. To jest fakt
historyczny, na Stolicy Piotrowej zasiada nie – Włoch, po raz pierwszy Polak. Przyszłe
pokolenia będą o tym ciągle mówiły. Szczęście, radość, duma rozpiera nasze
piersi”.
Biegający Biskup…
Następnego dnia Biskup Piotr Gołębiowski – jak wspominał ks. prał. Tadeusz Wójcik –
„o świcie pobiegł do kościoła seminaryjnego”. Tam przewodniczył uroczystej Mszy
świętej w intencji nowego Papieża, w której uczestniczyli biskupi pomocniczy,
profesorowie seminarium, alumni i siostry zakonne. Biskup Piotr wygłosił
wówczas homilię. Odśpiewano też uroczyste Te
Deum za wybór Papieża-Polaka. Tego samego dnia w Radomiu Sługa Boży przewodniczył
konferencji dekanalnej księży. Celebrował tam też nabożeństwo z adoracją
dziękczynną za wybór Jana Pawła II.
Znali się przecież!
Choć metrykalnie Jan Paweł II był
o 18 lat młodszy od Biskupa Piotra, to biskupami zostali mniej więcej w tym
samym czasie: Ks. Piotr Gołębiowski w 1957 r. został biskupem pomocniczym w
Sandomierzu, a Ks. Karol Wojtyła w roku następnym był mianowany biskupem
pomocniczym w Krakowie. Spotykali się często na Konferencjach Plenarnych
Episkopatu Polski, na różnych spotkaniach i uroczystościach. Kilkakrotnie Kard.
Karol Wojtyła gościł w diecezji sandomierskiej na zaproszenie Biskupa Piotra.
Biskup Piotr wspominał:
„Po raz pierwszy spotkałem ks. prof. Karola Wojtyłę w 1958 r. w kaplicy Cudownego Obrazu Matki Najśw[iętszej] na Jasnej Górze. Klęczał w zakątku przy żelaznej bramie za ustawionymi krzesłami. Uderzyło mnie bardzo głębokie skupienie młodego kapłana, jak gdyby wyłączył się zupełnie z otoczenia. Po wyjściu z kaplicy zapytałem idącego za mną biskupa, czy wie kim jest ksiądz, który tak żarliwie modli się przed Obrazem Matki Bożej. Usłyszałem odpowiedź: to nowy biskup nominat, sufragan krakowski, profesor Karol Wojtyła. Przybył z arcybiskupem Eugeniuszem Baziakiem na rekolekcje biskupie. Ten obraz rozmodlonego biskupa Karola z biegiem czasu nie zacierał się lecz zaznaczał się coraz wyraźniej przy następnych spotkaniach. Biskup Wojtyła był zawsze bezpośredni, pogodny, nie krępujący, a jednocześnie wewnętrznie skupiony. Wyczuwało się w Nim męża głębokiej wiary i żarliwej modlitwy. Biskup Karol posuwał się na szczeblach hierarchii, został metropolitą krakowskim (1965), kardynałem (1967)… Źródło tych przymiotów upatrywałem w pokorze. Najwięcej mnie budował synowski stosunek Kardynała Metropolity Krakowskiego do Ks. Kardynała Prymasa Polski. Nasuwała mi się myśl, aby za to przy sposobności podziękować Ks. Kard. Wojtyle, za tę szlachetną, wspaniałą postawę. Nie uczyniłem tego z lęku, by nie urazić Jego i nie wywołać zakłopotania. Często doznawałem uczynnej dobroci Ks. Karola Kardynała, metropolity krakowskiego w posłudze pasterskiej na terenie diecezji sandomierskiej, choć ona nie należy do prowincji krakowskiej”.
Biskup Piotr udał się 20
października do Rzymu…
Przeczytaj też:
Kard. Karol Wojtyła o Bp. Piotrze Gołębiowskim - 21 VIII 1977 r.:
Pamiętna Msza święta pod przewodnictwem Jana Pawła II - 2 VI 1979 r.:
List Jana Pawła II do bp. Piotra Gołębiowskiego - 29 IV 1980 r.:
Jan Paweł II o Słudze Bożym bp. Piotrze Gołębiowskim - 12 VI 1999 r.: http://www.bppiotr.pl/2015/06/12-czerwca-o-sudze-bozym-mowi-w.html
To piękne szczegóły z tak uroczystego dnia 16 października 1978 roku. Bóg zapłać za przekazaniem nam wiernym dawnej dicezji sandomierskiej a teraz radomskiej.
OdpowiedzUsuń