Wędrówki drogami życia Sługi Bożego - 25 lutego 1980 r.

Trzeba, ażeby trwał nadal…

W 1977 r. w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego bp Piotr Gołębiowski prosił Pawła VI o przyjęcie jego rezygnacji. Papież jednak polecił mu nadal kierować diecezją sandomierską.

Posłuszny woli papieża nadal rządził diecezją. Coraz bardziej jednak odczuwał ciężar wieku i słabnącego zdrowia. Stąd też 25 lutego 1980 r. ponownie złożył rezygnację – przez pośrednictwo prymasa Polski. Pisał biskup:

„W ręce Waszej Eminencji składam ponownie pismo skierowane do Ojca Św[iętego] z pokorną prośbą o zwolnienie mnie z obowiązków administratora apostolskiego diecezji sandomierskiej […]. Postępujące osłabienie nie pozwala na systematyczną pracę biskupią. Wskutek czego dalsze pozostawienie na tym odpowiedzialnym stanowisku poczytuję za szkodliwe dla diecezji. Waszą Eminencję usilnie proszę o łaskawe poparcie wobec Ojca Św[iętego] tej sprawy, którą poczytuję za doniosłą i pilną. Będę bardzo wdzięczny Waszej Eminencji za tak cenną usługę i pomoc”.

Tym razem biskup otrzymał odpowiedź bezpośrednio od Jana Pawła II. Papież-Polak pisał w niej 29 kwietnia 1980 r.:

„Proszę mi darować, że na tę prośbę odpowiem również i ze swej strony gorącą prośbą, aby Ksiądz Biskup zechciał jeszcze nadal pozostać na czele tej wybranej części Owczarni Chrystusowej, jaką jest diecezja sandomierska. Chociaż formalnie spełnia Ksiądz Biskup obowiązki administratora apostolskiego, to przecież dla wszystkich, którzy Go znają i patrzą na Jego biskupie posługiwanie, pozostaje Wasza Ekscelencja prawdziwym i budującym Pasterzem Kościoła sandomierskiego. Chociaż więc dobrze rozumiem motywy, które skłaniają Księdza Biskupa do ponowienia swej prośby i biorę je pod uwagę, to jednak odważam się również i tym razem przedłożyć moją prośbę w tym samym duchu, co śp. Poprzednik. […] Trzeba, ażeby Ksiądz Biskup trwał nadal na czele diecezji, stanowiąc duchowe oparcie dla duchowieństwa i wiernych”.