23 X - Różaniec ze Sługą Bożym

23 października (niedziela)

Tajemnice chwalebne

I.              Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa

„«Pan zmartwychwstał!» – te wyrazy działać muszą i na duszę dzisiejszego człowieka, często przygnębionego wskutek zbytnich trosk doczesnych, a braku starania o dobra duchowe i wieczne” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który nosiłeś w swym sercu pokój przyniesiony światu przez Zmartwychwstałego, przyczyń się za nami!

II.            Wniebowstąpienie Chrystusa

„Drogą naszą jest Jezus Chrystus. On uczy nas, jak chwalić Ojca Niebieskiego, On prowadzi do upragnionego pokoju i szczęścia” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który ufałeś Chrystusowi prowadzącemu nas do Domu Ojca, przyczyń się za nami!

III.           Zesłanie Ducha Świętego

„Jako Pocieszyciel, Duch Święty podniesie na duchu Apostołów, rozpędzi chmury przygnębienia, nagromadzone w ich sercach, wlewając w nie pokój i prawdziwą radość, nawet wśród udręk i prześladowań, jakich świat nie poskąpi uczniom Pańskim” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, którego Duch Święty napełniał mocą w chwilach prześladowań, przyczyń się za nami!

IV.          Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

„Od chwili Wniebowzięcia Maryja stoi przed Tronem Bożym jako «Wszechmoc Błagająca» i modli się za nami” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który zawierzałeś Maryi sprawy swoje i Kościoła, powierzonego Twojej pieczy, przyczyń się za nami!

V.           Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi

„Po dokonaniu doczesnej pielgrzymki, uwielbiona w niebie pod względem duszy i ciała, Maryja-Królowa trwa w dalszym ciągu na modlitwie dziękczynienia” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który przez całe swe życie naśladowałeś Matkę Bożą, przyczyń się za nami!

 

Przez wstawiennictwo Sługi Bożego Bp. Piotra Gołębiowskiego pomódlmy się dziś w następujących intencjach:

- O łaskę zdrowia dla Ks. Prałata Tadeusza Lizińczyka;

- Maryjo, proszę o błogosławieństwo dla małżonków Pawła i Beaty i szczęśliwe rozwiązanie. Maryjo poprowadź. Jezu, Ufam Tobie!;

- Prosimy o łaskę zdrowia dla Ks. Prałata Marcelego Prawicy i Ks. Piotra Popisa;

- Matko Różańca Świętego, proszę, pomóż. Ty wiesz;

- Proszę o modlitwę za dusze w czyśćcu cierpiące i dzieci nienarodzone.

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy…

(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom, postulator.radom@wp.pl)

W obronie jedności Kościoła

Księża diecezji sandomierskiej mówili o bp. Piotrze Gołębiowskim: „Biskup Męczennik”. Mówiono, że „mitra biskupia stała się wkrótce dla niego cierniową”. Na jego pasterskiej posłudze szczególne znamię wywarła troska o jedność Kościoła. Komunistyczny aparat reżimu – za podpowiedzią Józefa Stalina – rozumiał bowiem doskonale, że Kościół można zniszczyć jedynie poprzez rozbicie jego jedności. Podejmowano więc próby rozbicia jedności Episkopatu Polski, przeciwstawienia duchowieństwa biskupom, niszczenia jedności między księżmi czy wreszcie wprost rozbijano jedność parafii. Ten ostatni wymiar odcisnął piętno cierpienia na życiu Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego.

Na terenie diecezji sandomierskiej polem doświadczalnym niszczenia jedności stała się parafia Wierzbica. Władysław Gomułka, dokonujące się tam wydarzenia – z zaangażowaniem władz rządzących – nazwał po prostu „eksperymentem”. Nazwa niosła w sobie złowrogie ostrzeżenie, że jeśli ów „eksperyment” się powiedzie, będzie można go powielać.

W centrum tych wydarzeń znalazł się bp Piotr Gołębiowski. Doświadczył porwania z budynku Kurii Diecezjalnej w Sandomierzu. Później przyszło mu przeżyć proces sądowy, w którym – dzięki politycznemu zaangażowaniu władz – jego rolę, jako świadka, przekwalifikowano na oskarżonego. Był to bez wątpienia proces pokazowy. Konflikt nagłaśniano w prasie, gdzie także ukazywano biskupa jako człowieka niezrównoważonego. Władze komunistyczne dokładnie instruowały dziennikarzy, jak mają opisywać te wydarzenia. Nie pomagały protesty i listy wysyłane do redakcji.

Kolejne lata przyniosły dramat ludzkich cierpień – duchowych i fizycznych. Po sześciu latach bp Piotr Gołębiowski przeżył tam prawdziwie „Wielki Tydzień”. Kilkakrotnie ponawiał akt gotowości oddania życia za sprawę jedności w parafii Wierzbica. Pisał też w liście do sekretarza Episkopatu Polski: „Proszę o modlitwę na Jasnej Górze, Dziewica Wspomożycielka ostatecznie zwycięży!”.

Jego wiara i zawierzenie Maryi przyniosły owoc w postaci pojednania, które odtąd było ciągle na nowo umacniane. Przywrócona jedność była powodem łez radości i entuzjastycznej serdeczności, jaką otaczano bp. Piotra Gołębiowskiego. Sam biskup zaś wielokrotnie wdzięczność za przywróconą jedność okazywał Matce Bożej. Pisał: „Wszystko, co tam zaszło dobrego przypisuję Panu Bogu, działającemu przez Maryję, naszą Panią Jasnogórską”.

W 1968 r. Prymas Tysiąclecia pisał do bp. Piotra Gołębiowskiego: „Dobry Bóg posłużył się Osobą Księdza Biskupa, dał Mu ducha poświęcenia, pokory, męstwa i wytrwałości. Te moce, wspierane przez Matkę Najświętszą, doprowadziły do zjednoczenia Rodziny parafialnej w Wierzbicy. Dzieło dokonane jest też owocem współdziałania z Biskupem Duchowieństwa diecezjalnego, którego postawie należy się pełne uznanie”.

Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski zachęca nas: „Niech w nas i przez nas Niepokalana odnosi zwycięstwa!”. Pomódlmy się przez chwilę w ciszy o jedność wśród uczniów Chrystusa.