Chrystus Pan
wychodzi na spotkanie dusz i ciężko zranionych serc
„I teraz Chrystus Pan, obecny w swym Kościele św[iętym], wychodzi na spotkanie dusz i ciężko zranionych serc. W różny sposób do nich przemawia. Posługuje się słowem kapłańskim, zdrową książką, dobrym przykładem, czasem nawiedza chorobą, nieszczęściem, zsyła śmierć w rodzinie, a to wszystko czyni w miłościwym zamiarze, by wstrząsnąć duszą i nakłonić ją do uporządkowania spraw z Panem Bogiem. Te opatrznościowe pociągnięcia Boże nazywamy łaską zewnętrzną.
Wszakże Chrystus Pan głębiej sięga swym wszechmocnym działaniem. Przenika do umysłów, jako światło nadziemskie, pociąga wolną wolę do pełnienia czynów nadprzyrodzonych, w sercach zapala żądzę ofiary z miłości ku Panu Bogu i bliźnim. Tajemnicze działanie Boże w duszy człowieka – to wewnętrzna łaska uczynkowa. Pojmujemy ją jako nadprzyrodzoną pomoc Bożą, która oświeca umysł i pobudza do unikania grzechu a pełnienia dobrych uczynków, odnoszących się do życia wiecznego.”
Sł.
B. Bp P. Gołębiowski
„Współczesna
Ambona” 6(1951), s. 64-65
20
VIII 2017 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz