Idziemy jego śladami

Z życia do Życia

„Pamiętajcie o swych przełożonych, którzy głosili wam słowo Boże…” (Hbr 13,7)

W pierwszych dniach listopada 1980 r. bp Piotr Gołębiowski planował udać się do Rzymu. Przed wyjazdem postanowił nabrać sił w Nałęczowie, dokąd wyjechał na krótki wypoczynek.

Rankiem w Dzień Zaduszny, 2 listopada, przyszedł do kaplicy Sióstr Służek NMP Niepokalanej na 15 minut przed Mszą świętą. Zajął miejsce w klęczniku i w ciszy modlił się. Około godz. 7.30 rozpoczęła się Msza święta. Biskup przewodniczył jej i wygłosił homilię. W czasie Komunii świętej udał się, by rozdzielać ją wiernym. Jedna z sióstr służek opowiadała: „Kiedy podszedł do mnie z Najświętszym Sakramentem i wypowiedział słowa «Ciało Chrystusa», osunął się na podłogę i skończył życie”. Było około godziny 8.00. Bezpośrednią przyczyną śmierci były dwa przebyte zawały serca. Był przygotowany na śmierć, a za każdy przeżyty dzień dziękował Bogu, gdyż stanowił on dla niego znak Bożej dobroci.

Dwanaście lat wcześniej, podczas wieczornej pogawędki z księżmi na wierzbickiej plebanii, ktoś wspomniał jednego z biskupów z Kielc, który zmarł na Jasnej Górze, w dzień po przyjęciu sakry biskupiej. Księża mówili wtedy, że taka śmierć, przed Cudownym Obrazem Matki Bożej, to wielka łaska. Bp Piotr Gołębiowski powiedział wówczas, że największą łaską dla kapłana jest śmierć podczas Mszy świętej, ale po przyjęciu Komunii świętej. Sam takiej łaski dostąpił.

W telegramie nadesłanym na pogrzeb Jan Paweł II pisał: „Ze wzruszeniem wspominam tego dobrego i nieustraszonego Pasterza Kościoła sandomierskiego, który z taką wiarą, nadzieją i miłością oddał się bez reszty na służbę Ewangelii, nie bacząc na trudności i cierpienia. Niech Chrystus Uwielbiony przygarnie Go do wiecznej chwały, a ziarno ewangelicznej Prawdy, które rzucił w urodzajną ziemię sandomierską, niech owocuje w całych pokoleniach […]”. Gdy doręczono Janowi Pawłowi II telegram informujący o śmierci bp. Piotra Gołębiowskiego, papież, przeczytawszy wiadomość, powiedział: „Zmarł wielki Biskup”. Z kolei 25 listopada 1980 r. do ks. prał. Tadeusza Wójcika, kapelana zmarłego biskupa, Jan Paweł II powiedział: „To był święty Biskup”.

„…i rozpamiętując koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę!” (Hbr 13,7)

(Z poniższej listy wybierz liczbę odpowiadającą Twojej dacie urodzin, a następnie odczytaj „Niebowskaz” Sługi Bożego dla Ciebie. Niech on będzie drogowskazem: pomyśl nad nim i realizuj w życiu).

1.  Bądźcie w swych domach apostołami uczynnej miłości, która przebacza, cierpliwie znosi przykrości, raczej woli dawać aniżeli brać.

2.    Będziesz dobrym synem w rodzinie, pilnym uczniem w szkole, uczciwym kolegą, o ile dzień swój rozpoczniesz od gorliwej modlitwy porannej. Zjedna ci ona błogosławieństwo Boże.

3.    Często i gorąco polecajmy się opiece Anioła Stróża. Módlmy się, pracujmy, czyńmy drugim dobrze w towarzystwie Aniołów.

4.    Daje ci Pan Bóg zdrowie, siły, uzdolnienie do pracy, nie cofaj się przed trudem na wyznaczonym przez Opatrzność posterunku.

5. Duszom naszym potrzeba radosnego promienia nauki Chrystusowej, który by ukazał nam wielką wartość życia i odsłonił przed nami zadania, jakie powinniśmy spełniać, jako wyznawcy Chrystusowi.

6.    Dziecko drogie, nie zniechęcaj się swymi upadkami. Przepraszaj za nie Boga i co dzień odnawiaj swe postanowienie: chcę dziś tak myśleć, mówić, jakby na moim miejscu postąpił Pan Jezus.

7.    Gdy czujesz utrudzenie, może pot płynie ci z czoła, wspomnij, że podtrzymuje cię ramię Wszechmocnego Pana.

8.    Gdy usłyszymy głos Ducha Świętego, nie zamykajmy serc swoich, ale je szeroko otwórzmy.

9.    I tobie Pan Bóg nie skąpi łask, abyś wśród dzisiejszych trudności był wyznawcą Chrystusowym.

10.  Idźmy po naukę i ratunek dla rodzin naszych.

11. Jednym z przejawów szerzenia Ewangelii wśród otoczenia jest apostołowanie miłosierdziem w różnych jego postaciach.

12. Korzystajmy pilnie z darów miłosierdzia Bożego.

13. Kto gorączkowo goni za majątkiem, wygodą, przyjemnością, ten niewiele miejsca zostawia w duszy pragnieniu posiadania Pana Boga.

14. Miłość jest jedyną, twórczą potęgą w życiu.

15. Modlitwa sprawi, że wiernie współpracować będziemy z łaskami Bożymi i wytrwamy przy Panu Bogu aż do końca.

16. Nie wstydź się nigdy, przynajmniej znakiem Krzyża świętego, dziękować Bogu za dary, których ci użycza.

17. Niech Chrystus posiądzie umysły i serca nasze. Niech kieruje całym życiem naszym. Niech w nas i przez nas promienieje Duch Jego.

18. Niech odczują twoi najbliżsi: mąż, żona, rodzice, bracia, siostry, dzieci, sąsiedzi, że z tobą jest Jezus, a ty – z Jezusem.

19. Niech przykład naszych Świętych będzie nam zachętą do praktykowania cnót chrześcijańskich!

20. Obyś i ty zrozumiał i docenił w swej duszy zmartwychwstanie Chrystusa przez łaskę.

21. Postanówmy iść wiernie za wezwaniem Chrystusowym, jak to czynili Mędrcy ze Wschodu.

22.  Postanówmy: ani dnia bez modlitwy.

23. Przykładem gorliwego życia, dobrym słowem, a najwięcej apostolską modlitwą, prowadźmy chore dusze bliźnich do Jezusa, Najlepszego Lekarza.

24. Spojrzyj, jak rozległe pole pracy przed tobą. Masz naśladować Chrystusa Pana.

25. Uświęcajcie godziny swej codziennej pracy. Zawsze bądźcie synami Bożymi. Pracujcie sumiennie, gorliwie, jak przystało na dzieci Boże.

26. W każdym domu katolickim znajduje się obraz Matki Najświętszej, widomy znak duchowej obecności Maryi w rodzinie. Ku temu obrazowi niech często wznoszą się oczy, niech dźwigają się serca członków rodziny.

27. Wielki to zaszczyt być chrześcijaninem, cząstką Chrystusa Pana. Ale ten przykład nas zobowiązuje, byśmy w myślach, słowach, czynach coraz bardziej stawali się podobni do Jezusa Chrystusa.

28. Wszyscy w Kościele: jednostki i rodziny  - jesteśmy wezwani do wzajemnego pomagania sobie w służeniu Panu Bogu i bliźnim.

29. Wyznawco Chrystusowy, poznaj wielką godność swoją!

30. Z radością bierzcie do rąk Ewangelię świętą i z uwaga ją czytajcie, aby umysłem lepiej poznać i sercem goręcej umiłować Jezusa Chrystusa.

31. Zwycięstwa, jakie odnosimy w życiu ziemskim, to tylko przedsmak szczęścia, do jakiego wiara doprowadzi nas w życiu przyszłym.

„Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13,8)

(Przez wstawiennictwo Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego pomódl się w intencji, która jest dla Ciebie ważna).

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy…

Kyrie, elejson. – Chryste, elejson. – Kyrie, elejson.

Chryste, usłysz nas. – Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, – zmiłuj się nad nami.

Synu, Odkupicielu świata, Boże, – zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, Boże, – zmiłuj się nad nami.

Święta Trójco, Jedyny Boże, – zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo, – módl się za nami.

Święty Józefie,

Święci Piotrze i Pawle, – módlcie się za nami.

Sługo Boży Biskupie Piotrze, – wstawiaj się za nami.

Świadku Zmartwychwstałego,

Wierny sługo Eucharystii,

Z należną czcią adorujący Najświętszy Sakrament,

Gorliwy szafarzu Sakramentu Pokuty,

Żarliwy czcicielu Niepokalanej,

Apostole chwały Matki Bożej,

Pasterzu pokładający nadzieję w Maryi,

Doświadczający cudownej mocy Matki Najświętszej,

Kontemplujący Jezusa w modlitwie różańcowej,

Gorliwy czcicielu Świętych Pańskich,

Wierny sługo Kościoła świętego,

Posłuszny głosowi Następców św. Piotra Apostoła,

Powołany do kapłaństwa Chrystusowego,

Wezwany do grona następców Apostołów,

Wierny żarliwej modlitwie,

Zawsze otwarty na natchnienia Ducha Świętego,

Wytrwały głosicielu Słowa Bożego,

Rozmiłowany w zgłębianiu Bożej mądrości,

Biskupie usilnie zabiegający o zbawienie wiernych,

Ojcze duchowny alumnów,

Zatroskany o świętość kapłanów,

Opiekunie osób konsekrowanych,

Zatroskany o wiarę i miłość w małżeństwie i rodzinie,

Z odwagą broniący ludzkiego życia,

Cierpliwy wychowawco młodzieży,

Otwierający drzwi serca i domu dla wszystkich potrzebujących,

Pasterzu zanurzony w Miłosierdziu Boga,

Pochylający się nad chorymi, cierpiącymi i opuszczonymi,

Świadku Chrystusa miłosiernego,

Zatroskany o życie wiernych w stanie łaski,

Cierpliwy apostole jedności,

Pasterzu doświadczany krzyżem prześladowań za wierność Ewangelii,

Wytrwale dźwigający krzyż cierpienia,

Umocniony Eucharystią w ostatniej godzinie życia,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – przepuść nam, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – wysłuchaj nas, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – zmiłuj się nad nami.

Módlmy się. Duchu Święty, który serce Biskupa Piotra rozpaliłeś wielką miłością do Najświętszego Sakramentu i bezgranicznym zawierzeniem Niepokalanej Dziewicy, † uczyń go orędownikiem naszych spraw przed Bogiem, * a nam udziel łask, o które z ufnością prosimy za jego wstawiennictwem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom, postulator.radom@wp.pl).

Zachęcamy też do polubienia profilu Sł. B. bp. Piotra Gołębiowskiego na Facebooku: www.facebook.com/bppiotrgolebiowski .