Nie usypiajmy swej czujności
„Na progu nowego roku kościelnego, rozpoczynającego się adwentem, Kościół święty pragnie wstrząsnąć sumieniami naszymi, aby przygotować nas duchowo do godnego obchodzenia wielkiej, a tak radosnej pamiątki Bożego Narodzenia. […].
Adwent bowiem nie tylko budzi wspomnienie przyjścia na ziemię Chrystusa Pana, jako naszego Zbawiciela, ale zapowiada również powtórne przyjście Syna Człowieczego, jako sędziego wszystkich ludzi. […] Zanim Syn Człowieczy przyjdzie w obłoku z mocą wielką i majestatem, – nad każdym człowiekiem z osobna, zaraz po jego zgonie, odbywa się sąd szczegółowy. Dzień śmierci człowieka jest jednocześnie dla niego dniem sądu. Sąd ten dokonuje się w jednej chwili. Dusza oświecona i przeniknięta promieniami sprawiedliwości Chrystusowej w oka mgnieniu pozna swój stan: swe zasługi, czy swoje grzechy i od razu usłyszy wyrok, według uczynków swoich. Dla duszy, znajdującej się w łasce Bożej, bogatej w dobre uczynki, wyrok sądu Chrystusowego będzie brzmiał łaskawie. Dusza obciążona choćby jednym tylko grzechem śmiertelnym usłyszy wyrok groźny: «Idź precz ode mnie, przeklęta, w ogień wieczny». W każdym wypadku będzie to wyrok sprawiedliwy, jak nas zapewnia Pan Jezu: «Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy».Wtedy pokaże się wszystko marnością, oprócz miłości Boga i służenia Jemu samemu. Wtedy więcej uraduje nas czyste i dobre sumienie, aniżeli głęboka nauka i wszystkie skarby ziemskie. Nie usypiajmy swej czujności, mówiąc «Sąd Boży jeszcze daleki ode mnie», bo może najbliższej nocy rozlegać się będzie wołanie: «Oto Oblubieniec nadchodzi, wyjdźcie Mu na spotkanie, aby zdać przed Nim rachunek z całego życia swego».Ileż bliskich czy znanych nam osób obchodziło zeszłoroczny adwent razem z nami, a dziś… już są osądzeni. Ci wszyscy wołają do nas: «Pamiętaj na osądzenie moje. I takież będzie twoje, mnie wczoraj, a tobie dziś».Cóż mamy czynić, aby chwila sądu zastała nas przygotowanych?Odprawmy sąd sami nad sobą, oskarżając się szczerze i z żalem w trybunale pokuty. Tu na pewno usłyszymy słowo miłosiernego przebaczenia.I weźmy sobie do serca wskazówkę św. Augustyna: «Tak żyj, jak gdyby sędzia miał przyjść dziś, a nie będziesz potrzebował się lękać, gdy rzeczywiście przyjdzie».”
Sł. B. Bp P. Gołębiowski
„Siewca Prawdy” 5(1935) nr 49, s. 2
Wszechmogący Boże,
udziel swoim wiernym siły woli, aby pełniąc dobre uczynki,
spieszyli na spotkanie
z przychodzącym Chrystusem
i zgromadzeni po Jego prawicy,
mogli posiąść
królestwo niebieskie.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
3 XII 2017 r.
Wczoraj: "Sobotni promień słońca"
Modliliśmy się wraz z Matką Bożą
o pokój na świecie i o nawrócenie
grzeszników.
Zobacz TUTAJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz