Sł. Boży Biskup Piotr Gołębiowski (1902-1980): Jedlińsk

W rodzinnej parafii Sługi Bożego

7 kwietnia 2018 r. w słoneczne, wiosenne przedpołudnie, sześćdziesięcioosobowa grupa turystyczna Oddziału PTTK Ochota im. Wawrzyńca Żuławskiego z Warszawy, (wraz z prezesem – p. Marią Plich) zmierzając w bardziej odległe zakątki naszego kraju, postanowiła bliżej poznać Jedlińsk i naszą parafialną świątynię pod wezwaniem świętych Apostołów Piotra i Andrzeja, której wieże – widoczne z kilkukilometrowej odległości – zachęcają do małego zboczenia z trasy.

Początkiem spotkania była wspólna modlitwa i błogosławieństwo Ks. Dawida Karasia – wikariusza parafii Jedlińsk, a następnie zwiedzający mieli możliwość bliższego poznania historii Jedlińska i kościoła. Grupa pielgrzymów z zainteresowaniem wysłuchała opowieści o jego losach; budowie, spaleniu przez wojska szwedzkie a następnie odbudowie świątyni i konsekracji w 1752 r. Wiele uwagi poświęcono także architekturze wnętrza, które zachwyca swą barokową dekoracyjnością. Zainteresowanie wywołała interpretacja obrazu w prezbiterium, przedstawiającego Pana Jezusa na brzegu Jeziora Tyberiadzkiego, powołującego Apostołów Piotra i Andrzeja. Ciekawość wzbudziły niezwykłe freski na ścianach ołtarza głównego.

W skupieniu, odmówiona została modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego Biskupa Piotra Gołębiowskiego, poprzedzona informacją o Jego dzieciństwie, chorobie i cudownym uzdrowieniu po odprawionej Mszy świętej w Sanktuarium Matki Bożej w Starej Błotnicy. Dziesiątki oczu z podziwem patrzyło na pełną skromności twarz Sługi Bożego, gdy mówiłam o jego wierze, szczególnej ufności wobec Maryi, oddaniu Kościołowi, umiłowaniu Ojczyzny, bohaterstwie i poświęceniu.

Sługa Boży Biskup Piotr Gołębiowski, stał się zapewne wzorem do naśladowania dla kapłanów pracujących w naszej parafii: pełnego oddania i troski o piękno wnętrza i otoczenia Ks. Prałata Henryka Ćwieka i obecnego Ks. Proboszcza Grzegorza Wójcika.

Uczestnicy wycieczki poznali nie tylko piękno Jedlińska, malowniczą okolicę, ale również Osobę tak bardzo nam bliskiego Biskupa Piotra. Wspólne zdjęcie przy chrzcielnicy z portretem Sługi Bożego będzie zapewne miłym wspomnieniem i zachętą do powtórnego odwiedzenia naszej miejscowości. Dla mnie było to kolejne spotkanie pełne modlitewnego zaangażowania i podzielenia się wiedzą o sztuce wychwalającą wielkość Boga. Jako upominek i podziękowanie otrzymałam wiersz, który napisał aktor i felietonista Zbigniew Poręcki:

Polska

Był sobie raz kraj, a w kraju wcale nie było jak w raju.

Po długich latach niedoli, upokorzeń i niewoli,

Nadszedł nareszcie czas radości, czas nadziei i wolności.

Wszyscy się do pracy brali wspólnie dom odbudowali.

O Ojczyznę tutaj chodzi, która gdy się raz odrodzi,

niech jak dziecko nam rozkwita.

Ukochana, zawsze nasza, Polska Rzeczypospolita.