Z Maryją w herbie

 

Matka Boża Loretańska

„Spośród milionów serc, tęskniących za ujrzeniem Odkupiciela, wyróżnia się Niepokalane Serce Maryi. Przeczysta Dziewica z Nazaretu wykarmiona nauką Pisma świętego głęboko wierzy, że Pan Bóg dotrzyma słowa i ześle Zbawcę. Niezachwianie ufa, że ojcowskie miłosierdzie Boże wzruszy się niedolą grzesznego człowieka i poda mu prawicę wybawienia. Głębokie i święte pragnienie swej duszy wypowiada Maryja w adwentowej modlitwie: «Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją! Niechajże ziemia się otworzy, niechaj zbawienie wyda owoc i razem wzejdzie sprawiedliwość!» (Iz 45,8).

Ojcowie Kościoła zaznaczają, że modlitwy Maryi przyśpieszyły godzinę zmiłowania Bożego. «Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem» (Ga 4,4).

Według odwiecznych planów Bożych, Maryja stała się tą błogosławioną niewiastą, która wydała na świat upragnionego Zbawiciela. Nią posłużyło się niebo, jako narzędziem do zesłania na ziemię orzeźwiającej rosy łaski. Maryja przedstawia obłok, przynoszący wraz z deszczem darów niebiańskich ich Dawcę, umiłowanego Syna Bożego. Ją symbolizuje ziemia, wydająca ze swojego łona odwieczne upragnienie świata, Zbawcę całej ludzkości.

Od chwili Wcielenia Syna Bożego oczekiwanie Maryi nabiera nowego wyrazu. Staje się potężniejsze i bardziej płomienne. Najszlachetniejsza z matek pragnie co prędzej ujrzeć postać Syna swego, który jest zarazem Synem Najwyższego. Matka całej ludzkiej rodziny w głębokim skupieniu i napięciu ducha, oczekuje narodzin Zbawcy świata, aby rozpoczęło się już wielkie dzieło wyzwalania dusz z niewoli grzechu, dźwigania na wyżyny życia Bożego, prowadzenia ich drogą prawdy, sprawiedliwości i miłości do pokoju i szczęścia w królestwie, które nie jest z tego świata.

Błogosławione i święte dni adwentowe oczekiwania Maryi! Unosi się nad nimi woń modlitwy, pracy codziennej i cichej ofiary. Oto najpiękniejszy dla nas wzór, jak przeżywać Adwent, czas oczekiwania na przyjście Pańskie.”

Sł. B. Bp P. Gołębiowski

„Kółko Różańcowe” 39(1948), s. 323

Boże, z Twojej woli za zwiastowaniem anielskim Odwieczne Słowo przyjęło ludzkie ciało w łonie Najświętszej Maryi Panny, spraw, abyśmy wspominając tak wielką tajemnicę, czcili w wierze i w świętości życia wielkość Twojej miłosiernej miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Sługo Boży Biskupie Piotrze, wstawiaj się za nami!

„Przygotujcie drogę Panu!

Prostujcie ścieżki dla Niego!”.

Zapraszamy do refleksji Sługi Bożego

do wczorajszej Ewangelii.

Wejdź TUTAJ!