Wędrówki drogami życia Sługi Bożego - 2 listopada 1985 r.

Sługę Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego poprzedzają w pierwszym rzędzie: bp Edward Materski (pierwszy z lewej), bp Stanisław Sygnet (w środku) i bp Walenty Wójcik (w czarnej pelerynie)

Żyje On nadal w naszych sercach!

Dokładnie pięć lat po śmierci bp. Piotra Gołębiowskiego, 2 listopada 1985 r. biskup sandomiersko-radomski Edward Materski i jego biskupi pomocniczy rozpoczęli kanoniczne dochodzenie diecezjalne dotyczące życia i heroiczności cnót bp. Piotra.

W wydanym wówczas Komunikacie pisali między innymi: „Upływający czas nie umniejsza w niczym pamięci o Zmarłym Pasterzu. Żyje On nadal w naszych sercach jako Pasterz Dobry, Mąż modlitwy, wierny Syn Kościoła, gotowy do wszelkich ofiar dla sprawy Bożej".

Ten urzędowy akt dał początek trwającemu procesowi beatyfikacyjnemu.

Przeczytaj cały dokument:

Komunikat o otwarciu kanonicznego dochodzenia diecezjalnego dotyczącego życia i heroiczności cnót Biskupa Piotra Gołębiowskiego

 

Dziś Dzień Zaduszny. Przed pięcioma laty w tym dniu Bóg odwołał do wieczności śp. ks. biskupa Piotra Gołębiowskiego. Upływający czas nie umniejsza w niczym pamięci o Zmarłym Pasterzu. Żyje On nadal w naszych sercach jako Pasterz Dobry, Mąż modlitwy, wierny Syn Kościoła, gotowy do wszelkich ofiar dla sprawy Bożej.

Trzeba zatem, abyśmy w tym dniu, 2 listopada, wspólnie dziękowali Bogu za dar Biskupa Piotra, który w najnowszych dziejach naszej diecezji zostawił niezatarte znamię swej posługi. Zarówno bowiem kształcąc i wychowując szeregi kapłanów, jak też pasterzując w parafiach, wreszcie – służąc przez swoje biskupstwo prowadził przez lata ludzi do spotkania z Chrystusem Dobrym Pasterzem.

Dziś, 2 listopada 1985 r. ogłaszamy uroczyście rozpoczęcie kanonicznego dochodzenia diecezjalnego dotyczącego życia i heroiczności cnót Biskupa Piotra Gołębiowskiego.

Dzisiaj w Bazylice katedralnej w Sandomierzu zostanie odprawiona Msza św[ięta] za duszę Biskupa Piotra. Prosimy, aby dziś we wszystkich parafiach i ośrodkach duszpasterskich polecono Bogu śp. Biskupa Piotra Gołębiowskiego.

Biskup Piotr Gołębiowski urodził się 10 VI 1902 r. w Jedlińsku koło Radomia. Od roku 1919 kształcił się w Seminarium Duchownym w Sandomierzu, skąd, po otrzymaniu święceń subdiakonatu, wyruszył na studia do Rzymu, uwieńczone w 1928 r. podwójnym doktoratem na Uniwersytecie Gregoriańskim.

Większość życia kapłańskiego spędził w Sandomierzu pracując jako wikariusz w katedrze, notariusz Kurii, wykładowca w Seminarium Duchownym, ojciec duchowny alumnów. W latach 1941-51 pracował jako proboszcz w Baćkowicach i Koprzywnicy, oraz jako rektor kościoła Świętej Trójcy w Radomiu.

Mianowany biskupem pomocniczym sakrę biskupią otrzymał w dniu 28 lipca 1957 roku w Sandomierzu.

Po śmierci ks. biskupa Jana Lorka został wybrany Wikariuszem Kapitulnym, a w dniu 20 lutego 1968 r. mianowany przez Ojca Św[iętego] Pawła VI Administratorem Apostolskim Diecezji.

Po trudach pasterzowania zmarł, sprawując Najświętszą Ofiarę, w dniu 2 listopada 1980 roku. Pogrzebany 5 listopada 1980 r. w Bazylice katedralnej w Sandomierzu.

W związku z rozpoczęciem kanonicznego badania życia i cnót śp. Biskupa Piotra Gołębiowskiego prosimy o zgłaszanie na ręce Ordynariusza Diecezji wszelkich pism, wspomnień i informacji, które mogą mieć związek z rozpoczętym procesem.

Szczególna miłość do Matki Bożej podyktowała Biskupowi Piotrowi jako zawołanie „Maria spes nostra”. W ręce Matki Najświętszej – naszej Nadziei – składamy modlitwę za Zmarłego Pasterza i ufną prośbę o szczęśliwy przebieg rozpoczynającego się dziś procesu.

Wszystkim zjednoczonym w modlitwie udzielamy błogosławieństwa.

+ Edward Materski

+ Walenty Wójcik

+ Stanisław Sygnet

+ Adam Odzimek

Sandomierz, 2 listopada 1985 r.

 („Kronika Diecezji Sandomiersko-Radomskiej” 78(1985) nr 11-12, s. 247-249)