Dobry Pasterz dusz ludzkich
„Wzrusza nas obraz pasterza, troskliwego o dobro powierzonych mu owieczek. Już wczesnym rankiem prowadzi dobry pasterz swe owce na pastwisko, gdzie znajdą pokarm i napój. Jeśli grozi owcom jakieś niebezpieczeństwo, broni je przed wrogiem. Pilnie poszukuje zbłąkanych owieczek, a znalazłszy je, przyprowadza do stada. Wreszcie pod wieczór spędza wszystkie owce do wygodnej zagrody, aby zaznały odpoczynku po całodziennym utrudzeniu.
Obraz ten jest blady wobec Jezusa Chrystusa. dobrego pasterza dusz ludzkich. Z niepojętej ku nieśmiertelnym duszom miłości, Syn Boga żywego staje się człowiekiem i oddaje za nie co ma najdroższego – życie własne, życie Boga Człowieka. «Dobry pasterz daje życie swoje za owce swoje». To niezwykłe w dziejach świata poświęcenie się stawia Jezusa Chrystusa na czele olbrzymiej rodziny ludzkiej, której On, Dobry Pasterz, swą nauką z nieba przyniesioną i przykładem najdoskonalszego życia ukazuje najwyższy cel człowieka: oddanie chwały Panu Najwyższemu, a przez to zapewnienie sobie prawdziwego szczęścia.”
Sł.
B. Bp P. Gołębiowski
„Siewca
Prawdy” 2(1932) nr 15, s. 2.
17
IV 2016 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz