17 X - Różaniec ze Sługą Bożym

17 października (poniedziałek)

Tajemnice radosne

I.              Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

„Syn Boży postanawiając stać się człowiekiem, miał prawo wybrać sobie matkę. Co więcej, mógł ją wyposażyć w te dary i zalety, które chciał w niej widzieć. I z tego prawa skorzystał. Pragnął mieć matkę niewinną, niepokalaną, najczystszą. Dlatego spośród milionów niewiast wybrał sobie na matkę Przeczystą Dziewicę Maryję” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z zapałem sławiłeś chwałę Maryi, przyczyń się za nami!

II.            Nawiedzenie świętej Elżbiety

„Hymn uwielbienia, wypowiedziany po raz pierwszy w domu Zachariasza i Elżbiety, już nigdy nie opuści Maryi. Matka Boża ponawiać go będzie w życiu codziennym: w chwilach radości i bezmiernego cierpienia. Niepokalana uwielbia Stwórcę nie tylko chwilowym porywem serca, ale i nieustannym czynem, uległością względem woli Bożej” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który nawet w trudnych doświadczeniach, na wzór Maryi, ufałeś i wielbiłeś Miłosierdzie Boże, przyczyń się za nami!

III.           Narodzenie Jezusa

„Z modlitwą dziękczynną Maryja nie rozstaje się nigdy. Zanosi ją przy żłóbku w ubogiej grocie betlejemskiej w noc Bożego Narodzenia. Podziękowanie wyraża Ojcu Niebieskiemu w codziennych modlitwach, które wraz z Chrystusem Panem i św. Józefem praktykuje w zaciszu rodzinnego domu w Nazarecie” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z miłością celebrowałeś tajemnicę przychodzenia Boga na świat w każdej Mszy świętej, przyczyń się za nami!

IV.          Ofiarowanie Jezusa w świątyni

„Czterdziestego dnia po narodzeniu Chrystusa Pana, Panna Maryja udaje się do Świątyni Jerozolimskiej, aby dopełnić obrzędu ofiarowania Jezusa i własnego oczyszczenia. Litera prawa nie obowiązywała Maryi, będącej Matką Syna Bożego, Matką jedyną, wybraną, nienaruszoną w dziewictwie swoim. Maryja jednak podejmuje trud pielgrzymowania do świątyni, gdzie składa przepisane ofiary, modli się wspólnie z innymi, przyjmuje błogosławieństwo kapłańskie. Jakiż to wspaniały wzór uległości woli Bożej, posłuszeństwa dla przepisów prawa, żarliwości o chwałę Bożą, umiłowania wspólnej modlitwy!” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, którego modlitwa zachwycała świadków Twych rozmów z Bogiem, przyczyń się za nami!

V.           Odnalezienie Jezusa w świątyni

„Najświętsza Maryja Panna najpełniej żyje Duchem Chrystusowym. W Niepokalanym swym Sercu najwierniej odtwarza miłość Najświętszego Serca Jezusowego. Ona czuje się Matką serdeczną i Opiekunką każdego dziecka. Z Jej natchnienia powstają w Kościele świętym zakłady wychowawcze, sierocińce, przytułki dla opuszczonych, nieszczęśliwych dzieci. Pod Jej wpływem rodzą się powołania zakonne, mające na celu wychowanie w duchu Chrystusowym dzieci. Bywają wypadki, że Królowa niebios zastępuje sierocie matkę ziemską” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który – jak Maryja – spieszyłeś z pomocą wszystkim potrzebującym, przyczyń się za nami!

Przez wstawiennictwo Sługi Bożego Bp. Piotra Gołębiowskiego pomódlmy się dziś w następujących intencjach:

- O łaskę zdrowia dla Ks. Prałata Tadeusza Lizińczyka;

- Proszę o modlitwę nawrócenia bliskich mi osób, o przymnożenie wiary, umiejętność przebaczania i dziękczynienia za wyproszone łaski;

- O Boże błogosławieństwo, opiekę Matki Najświętszej w 24. rocznicę ślubu dla Agnieszka i Rafała Szeligów oraz ich czwórki dzieci;

- Proszę, Panie Boże, pomóż mi i mężowi znaleźć właściwą drogę;

- Matko Różańca Świętego, weź pod opiekę moją rodzinę i bliskich;

- Proszę o modlitwę za dusze w czyśćcu cierpiące. Bóg zapłać;

- Ignaś urodził się szczęśliwie – teraz czekają go operacje. Dlatego dziękujemy Dobremu Bogu i wstawiennictwu Biskupa Piotra za szczęśliwe narodzenie Ignasia. Prosimy o uratowanie jego serduszka w kilku operacjach, które go czekają. O silną wiarę dla rodziców i wszystkich modlących się, i o dary Ducha Świętego dla lekarzy.

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy…

(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom, postulator.radom@wp.pl)

Rektor w kościele naznaczonym dziedzictwem Męczenników

Ks. Piotr Gołębiowski przystąpił do odbudowy kościoła w Baćkowicach. Pieszo pokonywał trasę 50 km, udając się do Kielc, by prosić o jakiś materiał na dach kościoła. Ostatecznie dane mu było naprawić jedynie dach świątyni, bo już 23 lipca 1945 r. otrzymał nominację na rektora kościoła Świętej Trójcy w centrum Radomia. Żegnano go w Baćkowicach jako duszpasterza pełnego gorliwości i ofiarności, jako kapłana rozmodlonego i adorującego codziennie Najświętszy Sakrament, jako ojca wychodzącego naprzeciw ludzkim potrzebom, jako znakomitego kierownika sumień i człowieka godnego zaufania.

Radomski kościół Świętej Trójcy miał szczęście do wybitnych duszpasterzy, których historia związała z tym miejscem. W 1935 r. rektorem tej świątyni został ks. Bolesław Strzelecki, a pięć lat później – ks. Stefan Grelewski. Obydwaj zostali beatyfikowani 13 czerwca 1999 r. przez Jana Pawła II w gronie 108 Męczenników czasów II wojny światowej. Po latach, ze schodów tej świątyni błogosławił robotników radomskich ks. Roman Kotlarz, proboszcz z Pelagowa, który zmarł na skutek wielokrotnego pobicia przez „nieznanych sprawców” systemu komunistycznego.

W 1945 r. stanowisko rektora tej świątyni objął ks. Piotr Gołębiowski. Podjął dziedzictwo swych poprzedników, którzy oddali życie za wiarę. Męczeństwo wpisało się po latach i w jego pasterską posługę. Radomski czas ks. Piotra Gołębiowskiego to przede wszystkim gorliwa i systematyczna praca duszpasterska. Kościół Świętej Trójcy gromadził dzieci i młodzież, jak też inteligencję Radomia. Dodatkowo rektor kościoła był kapelanem więzienia usytuowanego w dawnych zabudowaniach klasztornych. Spowiadał więc więźniów i przygotowywał ich na śmierć. Rozumiał też doskonale, że w Polsce po II wojnie światowej, wobec rzeczywistości systemu komunistycznego, potrzeba świadomych i odważnych katolików. Stąd też jednoczył radomskie środowisko inteligenckie. Zorganizował dla nich specjalne nauki i koła zainteresowań. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że odpowiadając na życzenie uczestników, niektóre z wykładów odbywały się w języku francuskim czy włoskim. Ponadto ks. Piotr Gołębiowski wygłaszał wiele konferencji dla wiernych, wśród nich były te specjalistyczne dla kapłanów i sióstr zakonnych. Owocem posługi ks. Piotra Gołębiowskiego było znaczne ożywienie tej świątyni, usytuowanej w centrum miasta. Służył także słowem pisanym i publikowanym następnie w „Kółku Różańcowym” czy we „Współczesnej Ambonie”. Nazwisko ks. Piotra Gołębiowskiego było już wówczas znane w Polsce.

Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski mówił: „W godzinach wieczornych tych dni października ożywiać się będą świątynie nasze. Pod przewodnictwem kapłana klęczącego na stopniach ołtarza, składać będziemy u stóp niebiańskiej naszej Pani i Królowej wieniec wspólnej różańcowej modlitwy”. Prośmy dziś, w ciszy, przed Bogiem, w intencji prześladowanych chrześcijan na całym świecie.