18 X - Różaniec ze Sługą Bożym

18 października (wtorek)

Tajemnice bolesne

I.              Modlitwa Jezusa w Ogrójcu

„W zjednoczeniu z Jezusem Zbawicielem zanośmy przed Oblicze Boże modlitwy zadośćuczynienia za grzechy własne i bliźnich” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który wierny byłeś żarliwej modlitwie, przyczyń się za nami!

II.            Biczowanie Jezusa

„Maryja współczuje z cierpiącym Jezusem, jako najlepsza matka, miłująca swe dziecię, które jest zarazem Synem Bożym. Boleje nad złością ludzi, którzy dopuścili się straszliwej zbrodni bogobójstwa. Cierpi na myśl o niewdzięczności tych, którzy w przyszłości zamkną swe dusze przed owocami Krwi Chrystusowej” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z bólem przeżywałeś obojętność ludzi na dar miłości Boga, przyczyń się za nami!

III.           Cierniem ukoronowanie Jezusa

„Uświadamiamy sobie ogrom cierpień, jakie przeżywał dla nas Jezus, Mąż Boleści. Wnikamy w uczucia Jego Najświętszego Serca, wypełnionego po brzegi smutkiem, bólem, goryczą. I stajemy wobec niepojętej tajemnicy miłości” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który swe cierpienia łączyłeś z cierpiącym Chrystusem, przyczyń się za nami!

IV.          Dźwiganie krzyża na Kalwarię

„Jezusa – Maryja nosiła w swym przeczystym łonie. Karmiła mlekiem dziewiczych piersi. Tuliła do swego Niepokalanego Serca. Obsypywała pieszczotami. Wychowywała w zaciszu nazaretańskiego domu. Z Jezusem dzieliła radości i smutki. Towarzyszyła Mu w drodze na Kalwarię. Brała udział w Jego męce. Głęboko, jak nikt inny, przeżywała poniżenie i żałobę Wielkiego Piątku” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który – na wzór Maryi – dzieliłeś z Chrystusem swe radości i smutki, przyczyń się za nami!

V.           Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa

„Maryja najściślej zjednoczona z Jezusem trwa w odwiecznej nieprzyjaźni z szatanem i odnosi nad nim zwycięstwo. Szczytem tego zwycięstwa jest ofiara złożona przez Jezusa Chrystusa na krzyżu, przy bliskim i głębokim udziale Maryi, Matki Bolesnej” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który przez całe swe życie doświadczałeś pomocy Maryi – Matki Boga i ludzi, przyczyń się za nami!

Przez wstawiennictwo Sługi Bożego Bp. Piotra Gołębiowskiego pomódlmy się dziś w następujących intencjach:

- O łaskę zdrowia dla Ks. Prałata Tadeusza Lizińczyka;

- W intencji Łukasza Wlazłego – w dniu imienin:

- Proszę o modlitwę za naszych znajomych, którzy ucierpieli w wypadku;

- Proszę o modlitwę za chorych z mojej rodziny i bliskich. Jezu, ufam Tobie. Otocz opieką moją rodzinę;

- Proszę Ciebie, Jezu, wskaż drogę mężowi, by nie błądził;

- Proszę o modlitwę, aby Bóg pobłogosławił nas zdrowym dzieckiem i o modlitwę za naszego aniołka-naszą córeczkę, która odeszła do Pana parę godzin po narodzinach. Proszę też o modlitwę za nasze dzieci i rodzinę, aby Bóg nam nieskończenie błogosławił;

- O Boże błogosławieństwo i dary Ducha Świętego dla Angeliki i Pawła, w prowadzeniu Kręgu Rodzin Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie;

- Proszę o łaskę zdrowia oraz błogosławieństwo dla naszych córeczek.

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy…

(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom, postulator.radom@wp.pl)

Proboszcz i dziekan w Koprzywnicy

W kościele pod wezwaniem Świętej Trójcy w Radomiu ks. Piotr Gołębiowski pracował niespełna dwa lata. Bp Jan Kanty Lorek planował ten radomski kościół przekazać księżom jezuitom. 14 kwietnia 1947 r. mianował więc ks. Piotra Gołębiowskiego proboszczem koprzywnickim i dziekanem tamtejszego dekanatu.

Tam znów – podobnie jak w Baćkowicach – nie uszło uwadze ludzi, iż najpierw udał się do kościoła. W pamięci domowników i najbliższych współpracowników ks. Piotra Gołębiowskiego pozostał obraz proboszcza, który codziennie adorował Najświętszy Sakrament. Długoletni organista w Koprzywnicy, Edward Gąsiorowski, scharakteryzował ks. Piotra Gołębiowskiego jako „chodzącą świętość”. Żona organisty wspominała zaś, że proboszcz często udawał się do kościoła i długo tam prywatnie się modlił.

Obejmując parafię bogatą w tradycje, ze wszystkich sił podtrzymywał je i rozwijał. W dwa lata po przyjściu do Koprzywnicy ks. Piotra Gołębiowskiego do Bractwa Różańcowego należało 1500 mężczyzn i 3000 kobiet, do Trzeciego Zakonu – 12 mężczyzn i 198 kobiet, do Apostolstwa Modlitwy – 300 mężczyzn i 718 kobiet, Krucjata Eucharystyczna miała 90 członków, Milicja Niepokalanej – 120 młodzieńców, a przy ołtarzu posługiwało 50 ministrantów. Liczby mogą imponować, a trzeba raz jeszcze zaznaczyć, że wskazują one stan parafii zaledwie po dwóch latach posługi ks. Piotra Gołębiowskiego. Świadczą dobitnie o rozmachu pracy duszpasterskiej koprzywnickiego proboszcza. Zachęcał on swych parafian do częstej Komunii świętej. Powtarzał, że trzeba „być pełnym Jezusa, napełniać się duchem Chrystusowym i z tej pełni użyczać drugim”. Tą prawdą żył na co dzień.

Korzystając zaś z bogactwa, jakie stanowiła w parafii obecność obrazu Matki Bożej Różańcowej, zabiegał o odnowienie istniejących w parafii tradycji różańcowych. W każdą sobotę organizował po południu adorację związaną z nabożeństwem różańcowym. W uroczystość Matki Bożej Różańcowej prowadził zaś procesję do pięciu ołtarzy. Kaplica Matki Bożej była miejscem, gdzie gromadził młodzież męską i żeńską na nabożeństwa stanowe. Zapał i gorliwość ks. Piotra Gołębiowskiego musiały udzielać się parafianom. Inną grupą działającą w parafii była Milicja Niepokalanej. Ideę jej założenia powzięto w czasie rekolekcji dla młodzieży męskiej w 1947 r. Pierwszą grupę jej członków – liczącą 48 osób – proboszcz przyjął uroczyście 8 grudnia tegoż roku. Każdemu z wstępujących nakładał na szyję poświęcony medalik z przedstawieniem Niepokalanej i udzielał indywidualnego błogosławieństwa. Dla młodych członków Milicji Niepokalanej było to doniosłe przeżycie. To był jednak dopiero początek, który znajdował wspaniałą kontynuację. Proboszcz bowiem w każdym miesiącu organizował spotkania tej wspólnoty i uczył, jak najpiękniej czcić Matkę Bożą. Zrzeszeni w Milicji Niepokalanej zorganizowali własny chór, który śpiewał w czasie Mszy świętych dla młodzieży, jak też wystawiali w sali parafialnej przedstawienia, zazwyczaj poświęcone o. Maksymilianowi Marii Kolbemu.

Wsłuchajmy się w słowa Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego: „Za naszą miłość ku Niej, Serdeczna Matka odwzajemni się pamięcią o nas w przyszłym, pozagrobowym życiu”. I przez chwilę pomódlmy się w ciszy o wieczne szczęście dla zmarłych, a wśród nich dla śp. ks. bp. Jana Chrapka 15. rocznicę jego śmierci.