20 X - Różaniec ze Sługą Bożym

20 października (czwartek)

Tajemnice światła

I.              Chrzest Jezusa w Jordanie

„Usuwając siebie w cień, jednocześnie Jan wysuwa na pełne światło osobę Chrystusa Pana. Z całym przekonaniem stwierdza, że Odkupiciel świata już przyszedł na ziemię, zamieszkał między ludźmi” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który całym swym życiem z pokorą ukazywałeś Chrystusa – Zbawiciela świata, przyczyń się za nami!

II.            Objawienie się Jezusa w Kanie Galilejskiej

„Obecność Jezusa Chrystusa i Matki Jego na weselu uczy nas, że małżeństwo jest świętą rzeczą. Dziś głośno po Polsce rozlega się zdanie, że małżeństwo jest świecką, czysto-ludzką sprawą, do której Chrystus i Kościół nie mają żadnego prawa. Głosiciele takich haseł zapominają, że siedem jest sakramentów świętych, a jednym z nich – małżeństwo” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z gorliwością troszczyłeś się o świętość małżeństwa i rodziny, przyczyń się za nami!

III.           Głoszenie Królestwa i wzywanie do nawrócenia

„Pan Bóg raczył przemówić do ludzi, pouczając ich o tajemnicach Królestwa niebieskiego, ukazując ostateczny cel życia człowieka oraz środki do tego celu wiodące. Nie poskąpił Pan Bóg słów swoich” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który poświęciłeś swe życie sprawie Królestwa Bożego, przyczyń się za nami!

IV.          Przemienienie Pańskie na górze Tabor

„Przemienienie Chrystusa wywarło na dusze uczniów potężne wrażenie, było silnym wstrząsem, pozostawiającym niezatarte wspomnienie do końca życia. W jednej krótkiej chwili Apostołowie zrozumieli, jak nędznym i lichym jest to, co daje człowiekowi świat, w porównaniu z tym, co Bóg dać może duszy, która do Niego garnie się i bezpośrednio, jak z kimś bardzo bliskim, z Panem Bogiem obcuje” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z zachwytem Apostołów głosiłeś Dobrą Nowinę o Chrystusie, przyczyń się za nami!

V.           Ustanowienie Eucharystii

„W tej samej chwili sprawowała się pierwsza Niekrwawa Ofiara na ziemi, pierwsza Msza święta. Kapłanem sprawującym tę Ofiarę był Jezus Chrystus, Bóg i Człowiek w jednej osobie, Pośrednik między niebem a ziemią. Darem ofiarnym był tenże Jezus Chrystus, Kapłan Najwyższy, który swoje Ciało i Krew w sposób niekrwawy pod postaciami chleba i wina ofiarował, zanim w dniu następnym złożył Ojcu Niebieskiemu Krwawą Ofiarę z siebie na krzyżu” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, któremu Pan Bóg dał łaskę śmierci w czasie Mszy świętej, po przyjęciu Komunii świętej, przyczyń się za nami!

Przez wstawiennictwo Sługi Bożego Bp. Piotra Gołębiowskiego pomódlmy się dziś w następujących intencjach:

- O łaskę zdrowia dla Ks. Prałata Tadeusza Lizińczyka;

- O uzdrowienie i potrzebne łaski. Maryjo, ratuj mnie. Bożena;

- Matko Różańcowa, proszę, pomóż. Ty wiesz, otocz swą opieką moją rodzinę;

- Proszę o modlitwę za dusze w czyśćcu cierpiące i dzieci nienarodzone;

- Proszę o modlitwę by mąż odnalazł właściwą drogę do Ciebie, Panie;

- O zdrowie dla rodziny i bliskich. Matko Boża, wskaz mi drogę którą mam iść, by nie błądzić;

- Za Jolę, Marka i Małgorzatę, by odnaleźli drogę do Boga, by w domu wróciła miłość, szacunek i zrozumienie drugiego;

- O miłość w rodzinie;

- Za dusze w czyśćcu cierpiące;

- Proszę o modlitwę za duszę mojego brata Daniela oraz za duszę rodziców, aby Pan przyjął ich do swojego Królestwa;

- Jezu, ufam Tobie i pomóż nam;

- Mateczko, pod Twoją opiekę oddaję moją rodzinę i bliskich. Bądź nam drogą do Jezusa;

- Proszę o zdrowie dla moich rodziców i dla mnie;

- O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Najświętszej dla s. Anny w prowadzeniu domu zakonnego i przedszkola dla najbiedniejszych dzieci w parafii Złoczew na Ukrainie;

- Proszę o pomoc w znalezieniu pracy, abym mogła wyjść z kryzysu psychicznego i trudniej sytuacji życiowej.

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy…

(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom, postulator.radom@wp.pl)

Powrót do Sandomierza

Bp Jan Kanty Lorek, który bardzo cenił ks. Piotra Gołębiowskiego, potrzebował go w stolicy diecezji. Tak więc 2 września 1950 r. mianował go profesorem teologii moralnej w sandomierskim seminarium. Parafianie koprzywniccy obawiali się odejścia ich proboszcza. Zaproponowali więc, że kupią mu samochód i dadzą kierowcę, by dojeżdżał z wykładami do Sandomierza, aby tylko pozostał nadal ich proboszczem. Tak też uczynili. Stan taki trwał siedem miesięcy. Ks. Piotr Gołębiowski rozumiał jednak, że sytuacja ta nie jest możliwa na stałe, gdyż była uciążliwa, a jednocześnie ze szkodą dla obydwu posług. Ostatecznie więc 27 marca 1951 r. zrezygnował z probostwa w Koprzywnicy. Parafianie próbowali jeszcze interweniować i przeszkodzić zamiarowi proboszcza. On jednak zdecydowanie powiedział, że dla niego w woli biskupa objawia się wola Boża, a tej chce w pełni być posłuszny. Aby więc nie dochodziło do protestów ze strony wiernych, ks. Piotr Gołębiowski wyjechał niepostrzeżenie z parafii.

W stolicy diecezji zamieszkał obok katedry, w budynku dawnej kanonii, który powszechnie nazywany jest Wikariatem. Pięknie położone katedralne wzgórze – z widokiem na Wisłę, inne sandomierskie wzgórza i zabytki – sprzyjało modlitwie. Stąd też lubił spacerować wokół świątyni, w której przed laty stawiał swe pierwsze kroki w posłudze duszpasterskiej. Wykorzystywał te chwile na modlitwę różańcową. Zazwyczaj już o godz. 5.40 przygotowywał się do Mszy świętej. Dwadzieścia minut później celebrował ją przy ulubionym bocznym ołtarzu z lewej strony prezbiterium, w którym znajduje się łaskami słynący wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem, a w zwieńczeniu obraz Chrystusa Boleściwego. Jeden z ówczesnych ministrantów, późniejszy wicepostulator jego procesu beatyfikacyjnego, ks. prał. Stanisław Makarewicz, wspominał, że ks. Piotr Gołębiowski rozpoczynał celebrę nadzwyczaj skupiony. W wykonywanych przy ołtarzu czynnościach i wypowiadanych słowach można było wprost wyczuć swoiste namaszczenie. Zawsze po Mszy świętej klękał na stopniach ołtarza i modlił się. Następnie udawał się do kaplicy Najświętszego Sakramentu, gdzie trwał w dziękczynieniu po Mszy świętej, a potem siadał w konfesjonale obok zakrystii.

Ks. Piotr Gołębiowski wrócił do sandomierskiego seminarium jako wykładowca. Jeden z jego uczniów, bp Marian Zimałek tak wspominał postawę ks. Piotra Gołębiowskiego w tamtych latach: „Ks. Profesor bardzo szybko zdobył powszechne uznanie w alumnacie; imponował bowiem głęboką wiedzą, bogatym doświadczeniem duszpasterskim, sumiennym przygotowaniem wykładów i przystępnym sposobem przedstawiania przerabianego materiału; z delikatnością i szacunkiem dla każdego umiejętnie łączył wysokie wymagania podczas kolokwiów i egzaminów; wstyd było nie nauczyć się; ujmował pogodnym usposobieniem, spontanicznym humorem i życzliwością; czuło się, że nas kocha i towarzyszy nam po ojcowsku w drodze do ołtarza”.

Kolejno podejmował też nowe obowiązki, zwłaszcza te o charakterze diecezjalnym. Pełnił posługę spowiednika alumnów i sióstr zakonnych, był opiekunem i ojcem wszystkich żeńskich zgromadzeń zakonnych w diecezji. Wraz ze swym przyjacielem, ks. prof. Wincentym Granatem, zaopiekował się Zgromadzeniem Sióstr Córek św. Franciszka Serafickiego, które założył jego pierwszy i jedyny proboszcz – dziś błogosławiony – ks. Antoni Rewera.

Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski uczył: „Myśl nasza biegnie do stóp Matki Najświętszej. Ona jest najlepszą wychowawczynią nowego człowieka, który według Boga stworzony jest w sprawiedliwości i  świętości prawdy”. W chwili ciszy pomódlmy się dziś za ludzi młodych.