Sobotni promień słońca


„Jak we wszystkich cnotach, podobnie i w miłosierdziu Matka Najświętsza jest uderzająco podobna do Pana Jezusa. I Ona śpieszy z pomocą nieszczęśliwym. Czyż wydarzenie na weselu w Kanie Galilejskiej nie odsłania nam tego przymiotu Serca Maryi? Ona zauważyła brak wina, Ona wczuła się w zakłopotanie gospodarzy  i nowożeńców, Ona zdobyła się na śmiały czyn wstawiennictwa do Chrystusa Pana. Zaraz na progu działalności publicznej Jezusa Najświętsza Panna daje nam się poznać jako Matka Miłosierdzia. Zresztą tego tytułu Maryja nie zdobywa tylko jednym, czy drugim czynem poświęcenia dla bliźnich. Miłosierdzie Matki Najświętszej splata się nierozerwalnie z codziennym życiem, jakie prowadzi na ziemi. Zna dokładnie z własnego doświadczenia cienie i niedole ludzkiego żywota. Stąpa po twardej i ciernistej ścieżynie udręk, przykrości, cierpienia. Wie, czym jest cichy jęk zranionego serca. Zna gorycz łez, wylewanych w dniach ciężkiej żałoby, lub doznanej krzywdy. Na Kalwarii pod krzyżem wśród niewypowiedzianych katuszy serca została ogłoszona Matką wszystkich ludzi: «Oto Matka twoja» (J 19,27). Inaczej pojąć Jej nie możemy, tylko jako Matkę Miłosierdzia. Bo  jeśli ziemska matka żywo odczuwa każde cierpienie dziecka swego i wiele umie mu przebaczyć, to cóż powiedzieć o Najszlachetniejszej, Najświętszej z matek”.
Sł. B. bp Piotr Gołębiowski



Wraz ze Sługą Bożym Biskupem Piotrem pozdrawiamy dziś Ciebie, Maryjo, Matko Miłosierdzia:

Witaj, Królowo, Matko miłosierdzia, życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj! Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy; do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo.


Pomyślmy teraz o intencji, którą w tym ostatnim dniu Roku Miłosierdzia chcemy polecić Bogu za wstawiennictwem Sługi Bożego Biskupa Piotra – wielkiego Czciciela Matki Bożej, i módlmy się:

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy…


(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom, postulator.radom@wp.pl)

19 XI 2016 r.
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz