„W pełni bierzemy udział we Mszy świętej, gdy podczas niej przyjmujemy Komunię świętą – Ciało i Krew Jezusa Chrystusa, z którym łączymy się najściślej i najbardziej poufnie, o ile to możliwe na ziemi. A przez Niego, z Nim i w Nim jednoczymy się duchem z bliźnimi, z braćmi i siostrami naszymi. Duch miłości – to najwspanialszy owoc spotkania z Jezusem Chrystusem w Najświętszej Eucharystii. Niech ten upragniony duch miłości panuje wśród nas! Niech nam nakaże przebaczyć i darować wszystkie przykrości i krzywdy! Niech nam dyktuje słowa szacunku, łagodności, pokoju, kultury chrześcijańskiej […]. Słowa zaś niechaj torują drogę czynom dobroci, miłosierdzia, poświęcenia, ofiary, wzajemnej miłości. Módlmy się jedni za drugich, a najwięcej za tych braci, którzy zamykają swe serca i dusze przed Bogiem Miłości, przynoszącym pokój i radość, których świat dać nie może.
Wszyscy zapragnijmy Jezusa. «Przyjdź, Panie, bądź królem serc i rodzin naszych»! Czy jest do pomyślenia, aby szczery uczeń Chrystusowy ograniczał się do przyjęcia Komunii świętej tylko raz w roku? Bez częstej Komunii świętej dzisiejszy katolik nie spełni swych zadań i obowiązków pośród tylu trudności, niebezpieczeństw i zagrożeń”.
Sługa Boży Bp Piotr Gołębiowski
List Pasterski na Wielki
Post 1970 r.
4
lutego 2019 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz