Do miłości Boga i ludzi w Bogu wiedzie nas Kościół święty
„Miłość jest jedyną, twórczą potęgą w życiu. Miłość odrywała Apostołów od ziemi, a wiązała z niebem. Miłość zrywała z ich serc twardą skorupę samolubstwa, zazdrości, niechęci, wlewała ciepło współczucia, życzliwości, przyjaźni. Miłość była im pociechą wśród cierpienia. Miłość była w nich iskrą, która nie pozwalała spocząć ani na chwilę, ale nakazywała, śladami Mistrza, niecić w duszach ludzkich ogień miłości Bożej, zapalającej ku duchowemu odnowieniu i poprawie. I dziś ludzką duszę podobne trapią choroby, jakie dolegały Apostołom przed Zesłaniem Ducha Świętego. Chorują dziś dusze na zbytnie przywiązanie do dóbr doczesnych, na samolubstwo zasklepiające ludzi w samych sobie, na lęk przed cierpieniem, na zniechęcenie do życia, na bezwład, który porównać można do śpiączki.
Lekarstwem na te niedomagania będzie jedynie «dawny, a zawsze tak świeży» dla ludzkiego serca pokarm: miłość ku Bogu i ludziom.Pierwsze w sercu miejsce niech zajmie miłość Boga, jako Najlepszego Ojca, mieszkającego wraz z Synem i Duchem Świętym w każdej duszy, wolnej od grzechu ciężkiego. Dusza czysta może w każdej chwili znaleźć w sobie Pana Boga i z ufnością dziecka wołać do Niego: Ojcze.Drugie miejsce wyznaczmy dla miłości ludzi, płynącej z czystego źródła miłości Bożej, ogarniającej wszystkich, a nie cofającej się przed żadną ofiarą. Taka miłość bliźniego, zależnie od potrzeb chwili, raz okaże się w szacie współczucia, kiedy indziej przybiera postać uczynności, miłosierdzia, cierpliwości, dobroci, przebaczenia lub całopalnego poświęcenia się dla braci w Chrystusie.Do miłości Boga i ludzi w Bogu wiedzie nas Kościół święty jako do ostatecznego celu. Święci strawili całe swe życie, aby z dnia na dzień, nieraz z dużym wysiłkiem i trudem, wzrastać w miłości. Nie dziwmy się temu, wszak na miłości cały zakon Chrystusowy polega, w miłości mieszczą się wszystkie przykazania, miłość stanowi podwalinę, oraz szkołę świętości i doskonałości chrześcijańskiej.”
Sługa Boży Biskup Piotr Gołębiowski
(„Siewca Prawdy” 2(1932) nr 20, s. 2)
3 lutego 2019
r.
Zapraszamy też do wczorajszej
refleksji
z okazji święta Ofiarowania Pańskiego
– Matki Bożej Gromnicznej.
Wejdź TUTAJ.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz