Różaniec ze Sługą Bożym - 19 X

19 października (sobota)

Tajemnice radosne

I.                 Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

„Najświętsza Panna wypełniała modlitwą dnie i godziny swego życia, bo w stopniu doskonałym zdawała sobie sprawę, jak bliski i dobry jest dla Niej Bóg. W głębokiej pokorze nazywa się niską służebnicą Bożą. W Panu Bogu uznaje swego Stwórcę i Najwyższego Zwierzchnika, od Którego w każdej chwili zależy, Któremu wszystko zawdzięcza, czym jest i co posiada. Z radością przeto wypowiada w kornych modlitwach swą zależność od Pana Boga. Z głębokim przekonaniem zapewnia, że we wszystkim chce być uległą świętej woli Bożej. Tyś moim Początkiem i najwyższym Celem – mówiła do Pana Boga. – Do Ciebie należę. Chcę zawsze pozostać Twoją własnością” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z pokorą realizowałeś wolę Bożą w swym życiu, przyczyń się za nami!

II.               Nawiedzenie świętej Elżbiety

„Matka Najświętsza odwiedza podeszłą już wiekiem Elżbietę, która za Bożym zrządzeniem została brzemienną. Maryja wczuwa się w przeżycia Elżbiety, wie, że kobieta w stanie błogosławionym doznaje osłabienia, oczekuje od domowników serdecznej życzliwości i pomocy w codziennych zajęciach” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który troszczyłeś się o potrzebujących pomocy i znajdujących się w trudnych sytuacjach, przyczyń się za nami!

III.             Narodzenie Jezusa

„Matkę Odkupiciela oglądamy w duchu jako pierwszą Czcicielkę Bożego Dzieciątka, owiniętego w pieluszki i położonego w żłobie. Ona również najskuteczniej będzie strzegła łaski dziecięctwa Bożego w duszach naszych. Otoczy nas czułą macierzyńską opieką. Wyjedna pomoc do wiernego wypełniania codziennie woli Bożej” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który zabiegałeś o należne miejsce Boga w sercach ludzkich, przyczyń się za nami!

IV.            Ofiarowanie Jezusa w świątyni

„Słowa świątobliwego starca Symeona, wypowiedziane w świątyni jerozolimskiej podczas ofiarowania Dzieciątka Jezus, głęboko, jak ostry miecz, utkwiły w Niepokalanym Sercu Maryi. Piastując w swych rękach Boże Dziecię, natchniony Duchem Świętym, starzec mówił: «Oto ten położony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą» (Łk 2,34). Zapowiedź ta wkrótce zaczęła się spełniać, gdy Herod, zazdrosny o swój królewski tron, chciał zgładzić Boże Dziecię” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który wielokrotnie w swym życiu doświadczałeś, że przeciwko Chrystusowi wielu się sprzeciwia, przyczyń się za nami!

V.              Odnalezienie Jezusa w świątyni

„Matkę Syna Bożego, Odkupiciela świata żywo obchodzi to wszystko, co łączy się z Jezusem Chrystusem. A cóż bliższego Panu Jezusowi od Kościoła świętego, który założył, Krwią swą oczyścił, który stał się Jego tajemniczym Ciałem? Opieka, jaką Maryja darzyła Jezusa Chrystusa w ciągu trzydziestu trzech lat Jego życia na ziemi, teraz rozciąga się na dzieło Jego, na Kościół święty” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który wszystkie swe siły poświęcałeś Kościołowi Chrystusowemu, przyczyń się za nami!

Przez wstawiennictwo Sługi Bożego Bp. Piotra Gołębiowskiego pomódlmy się dziś w następujących intencjach:

- Proszę  o modlitwę za moje zdrowie i całej rodziny  oraz za wszystkich chorych i cierpiących.

- Proszę o modlitwę w intencji córki, oby odzyskała wiarę i się nawróciła.

- Proszę o zdrowie dla małej Marysi.

- Obdarz wszelkimi łaskami Janusza.

- Proszę o błogosławieństwo Boże w mojej rodzinie.

- Proszę o uzdrowienie mojego taty Mieczysława.

- Maryjo, proszę o uzdrowienie mojego męża z depresji i alkoholizmu.

- Proszę, Matko, o wstawiennictwo za mnie, abym mogła wyjść z depresji po śmierci mojego męża.

- Proszę o opiekę Pana Jezusa nad moją rodziną.

- Bardzo proszę o modlitwę w intencji mego synka Amirka: o zdrowie i potrzebne dla niego łaski.

- O potrzebne łaski dla Agnieszki.

- O miłosierdzie Boże dla pewnej osoby.

- O nawrócenie Czarka.

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy…

(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom, postulator.radom@wp.pl)

Łaską była współpraca z nim

Ks. Piotr Gołębiowski, jako proboszcz w Koprzywnicy, dbał o podniesienie poziomu wiedzy religijnej swych parafian. Stąd też gorąco ich namawiał do czytania prasy i książek religijnych. Odpowiadając na te zachęty, parafianie prenumerowali „Rycerza Niepokalanej”, „Gościa Niedzielnego” i „Kółko Różańcowe”. Wychodząc zaś naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom parafian ks. Piotr Gołębiowski zorganizował na plebanii bibliotekę parafialną. W parafii koprzywnickiej żywe były różne formy pobożności maryjnej, a wśród nich pielgrzymki: do Sulisławic i na Jasną Górę.

Proboszcz koprzywnicki lubił głosić kazania i czynił to często. Podejmował się też prowadzenia rekolekcji wielkopostnych. Wygłaszane nauki były bogate w treść. Podobnie, jak w poprzednich placówkach, umiłowanym miejscem jego posługi był konfesjonał. Rankiem, zanim wierni przyszli do świątyni, on już czekał na nich w konfesjonale. Dodatkowo katechizował dzieci. W tym celu udawał się do najdalszej miejscowości parafii – do wsi Postronna.

Do obowiązków proboszcza należała również troska o sprawy materialne parafii. Trzeba jednak zaznaczyć, że ks. Piotrowi Gołębiowskiemu bliższe były sprawy duchowe niż materialne, choć tych drugich także przecież nie zaniedbywał. Wspomnieć należy o bardzo trudnej sprawie, której przyszło mu stawić czoło, a mianowicie o uporządkowaniu własności parafialnych. Zadanie to było i trudne i delikatne. Zdarzały się bowiem przypadki, że ktoś korzystał z ziemi parafialnej, a po latach uważał, że „przez zasiedzenie” stała się ona jego własnością. Zadanie uregulowania tych kwestii umiejętnie wypełnił ks. Piotr Gołębiowski. Nie trzeba nikogo przekonywać, że do tej sprawy potrzeba było wiele taktu, roztropności i mądrości.

Szczególnie szanowano ks. Piotra Gołębiowskiego za jego życie duchowe, które promieniowało na innych, jak też za pełne miłości i ujmujące podejście do każdego człowieka. Stwarzał wokół siebie atmosferę ciepła, serdeczności i życzliwości. Nie utrzymywał stosunków towarzyskich z parafianami, niemniej drzwi plebanii były otwarte dla wszystkich. Biednych wspierał żywnością i odzieżą. Podkreślano, że nie odczuwało się w jego obecności jakiegoś skrępowania. Sam pierwszy się kłaniał, nawiązywał rozmowę, a jednocześnie potrafił panować nad sobą, nie widziano go więc zdenerwowanego. Z kolei w gronie najbliższych współpracowników czy domowników potrafił stworzyć rodzinną atmosferę. Te wszystkie cechy proboszcza doskonale widzieli parafianie. Rozumieli, że jest to człowiek wyjątkowy. Tamtejszy organista mówił, że w swoim długim życiu nie spotkał nigdy drugiego księdza, który cieszyłby się tak bardzo ludzką sympatią. Uważał też za wielką łaskę, iż mógł współpracować z ks. Piotrem Gołębiowskim.

W „koprzywnickim okresie” życia ks. Piotra Gołębiowskiego pasterz diecezji sandomierskiej, bp Jan Kanty Lorek, powierzał mu nowe zadania i godności. Symptomatyczne było to stopniowe „związywanie się” ks. Piotra Gołębiowskiego na nowo ze stolicą diecezji.

W ciszy powtórzmy w sercach słowa maryjnej modlitwy Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego: „Twój Różaniec święty niech stanie się dla nas szkołą miłosierdzia chrześcijańskiego i niezawodną drogą do zbawienia duszy”.

Codziennie możesz przesłać ważne dla Ciebie intencje.

Będziemy razem polecać je Panu Bogu

za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego.

Możesz wpisać je jako komentarze na www.bppiotr.pl

lub przesłać je na adres: postulator.radom@wp.pl.