Różaniec ze Sługą Bożym - 7 X

7 października (poniedziałek)

Tajemnice radosne

I.                 Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

„Po pierwszym drgnieniu trwogi, wywołanym słowami pozdrowienia, Najświętsza Maryja Panna z głębokim spokojem słucha przemówienia Archanioła o Boskim zamiarze. Jedną żywi trudność, którą natychmiast przedstawia: jak zostanie matką, skoro ślubowała Panu Bogu dozgonną czystość dziewiczą? – Gdy Archanioł odpowiada, że według planów Bożych Maryja pocznie Syna w sposób cudowny, za sprawą Ducha Świętego, już Najświętsza Panna przestaje dociekać i wahać się. Mocno i głęboko wierzy, że Pan Bóg wzywa Ją do spełnienia jedynego w dziejach ludzkich zadania. Nie stawia żadnych warunków, nie żąda szczególnego znaku” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z wiarą przyjmowałeś i realizowałeś wolę Bożą, przyczyń się za nami!

II.               Nawiedzenie świętej Elżbiety

„Wznieśmy serca do Maryi, pragnijmy, by nas nawiedziła dobrocią i miłosierdziem. Niechaj przyniesie nam Jezusa, w Nim – nasze światło, siła, ukojenie! Może rodzinne życie przysparza nam troski i cierpienia? Zaprośmy do ognisk domowych Maryję. Ona z radością nawiedzi je i chętnie w nich pozostanie. Ojcom rodzin użyczy mocy do podejmowania codziennych prac i trudów. Matkom osłodzi dźwiganie krzyża zwykłych obowiązków domowych. Dzieciom opromieni każdy dzień prawdziwą radością, tryskającą z miłości Bożej. Umysły i serca wszystkich podniesie do niebiańskich rzeczy, które nigdy nie przeminą” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który nie opuszczałeś Maryi w wędrującym po diecezji sandomierskiej obrazie Nawiedzenia, przyczyń się za nami!

III.             Narodzenie Jezusa

„Myślą i sercem przenieśmy się do Betlejem. Wejdźmy do ubogiej stajenki. Spójrzmy na twardy żłóbek, w którym na sianie spoczywa owinięte w nędzne pieluszki Dziecię. Pytajmy w duchu: co to za Dziecię? Na oko przedstawia się, jak każde inne niemowlę: bezsilne, kwilące z zimna i niewygody. Św. Jan pisze o Nim w pierwszym wierszu swojej Ewangelii: «Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo». Przedwieczne Słowo Ojca, Światło ze Światłości, ciałem się stało, jako dziecię zamieszkało między nami. Ta prawda każe nam upaść na kolana, schylić głęboko swe głowy” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z miłością przeżywałeś prawdę Bożej obecności wśród nas, przyczyń się za nami!

IV.            Ofiarowanie Jezusa w świątyni

„Naprzeciwko Świętej Rodziny wychodzi czcigodny starzec Symeon, którego Duch Święty zapewnił, że nie umrze, dopóki nie ujrzy obiecanego Zbawiciela świata. Zapowiedziana godzina wybiła. Nastąpiło radosne spotkanie, świątobliwy starzec wziął z rąk Maryi Dzieciątko, rozpoznał w Nim Odkupiciela ludzkości i zaśpiewał natchnioną pieśń, w której Jezusa nazywa «Światłością na oświecenie pogan i chwałą ludu izraelskiego» (Łk 2,32). Jezus – Światłością ludzi. Rozprasza bowiem mroki panujące w umysłach i sercach. Oświeca nauką prawdy. Wskazuje bezpieczną i pewną drogę życia swym przykładem” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z radością wędrowałeś za Chrystusem – Światłością świata, przyczyń się za nami!

V.              Odnalezienie Jezusa w świątyni

„Podczas trzydniowych bolesnych poszukiwań zagubionego Jezusa Maryja zadośćczyni Panu Bogu za tych, którzy dobrowolnie rozstawać się będą z Chrystusem Panem, a nie będą wiele poczuwali się do tego, by Go szukać aż do radosnego znalezienia” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który troszczyłeś się, by wszyscy mogli odnaleźć Chrystusa, przyczyń się za nami!

Przez wstawiennictwo Sługi Bożego Bp. Piotra Gołębiowskiego pomódlmy się dziś w następujących intencjach:

- O Boże błogosławieństwo i zdrowie oraz o dary Ducha Świętego dla Emilki Brusik z okazji przypadających dzisiaj 25-tych jej urodzin.

- O łaskę powrotu do zdrowia dla Łukasza, który uległ poważnemu wypadkowi.

- Proszę o błogosławieństwo Boże w mojej rodzinie.

- O uzdrowienie dla mojej Mamy, błagam…

- Proszę o łaski wiary i wyście szczęśliwe z problemów finansowych, a także o wszelkie łaski dla mojej córki Żanety.

- O potrzebne łaski dla Agnieszki.

- O miłosierdzie Boże dla pewnej osoby.

- O nawrócenie Czarka.

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy…

(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom, postulator.radom@wp.pl)

Jest taka wada, z której człowiek codziennie się poprawia…

Nominacja na wykładowcę w seminarium, którą ks. Piotr Gołębiowski otrzymał w roku 1929, mogła dawać perspektywę dłuższej pracy i nadzieję pewnej stabilizacji. Stanęły przed nim jednak nowe wyzwania. Bp Paweł Kubicki mianował go bowiem ojcem duchownym alumnów sandomierskiego seminarium. To bardzo odpowiedzialna posługa – pomaga on kandydatom do kapłaństwa rozeznawać drogi powołania i kształtuje sumienia przyszłych kapłanów. Jest to więc ważna, odpowiedzialna i z pewnością niełatwa posługa. Dla ks. Piotra Gołębiowskiego ta nominacja była zupełnym zaskoczeniem. Po latach wspominał, iż bronił się przed nią. Tłumaczył się młodym wiekiem, liczył przecież zaledwie 28 lat. Na taki argument biskup odpowiedział tylko: „Z tej wady będziesz się codziennie poprawiał”. 30 sierpnia 1930 r. ks. Piotr Gołębiowski otrzymał nominację.

Rozumiał on doskonale odpowiedzialność, którą złożono na jego barki. Znał dobrze przykład ojca duchownego ze swoich kleryckich lat. Szukał także i innych wskazówek, by – jeśli można tak powiedzieć – wypracować swój model bycia ojcem duchownym, korzystając oczywiście z bogactwa doświadczenia innych. Stąd też nawiązał żywe i serdeczne relacje ze swoim bezpośrednim poprzednikiem, jak też udawał się do znanych w tamtym czasie ojców duchownych polskich seminariów diecezjalnych i zakonnych. Pytał ich o radę i wytyczne. Poza tym stopniowo zyskiwał własne doświadczenia, nieraz związane z próbami i ofiarami. Zależało mu przede wszystkim na rozwijaniu w wychowankach daru powołania. Służyło temu korzystanie z sakramentów świętych, uczestnictwo w nabożeństwach i ćwiczeniach duchownych, systematyczna modlitwa, medytacja i praktykowanie cnót kapłańskich.

Nie były to jednak jeszcze wszystkie nowe zajęcia, jakie miał podjąć. Został również prefektem Szkoły Rolniczej w Mokoszynie. Biskupowi bardzo zależało także na tym odcinku posługi katechetycznej, gdyż – jak tłumaczył – absolwentki tej szkoły stanowić będą elitę polskiej wsi. Ks. Piotr Gołębiowski podejmował tam pracę katechetyczną do 1934 r. Żywo też angażował się w pisanie do prasy katolickiej.

Wspomnieć warto tu jeszcze o drobnym, choć – w perspektywie życia Sługi Bożego – ważnym wydarzeniu. W tamtym okresie, w 1935 r., udał się w czasie wakacji z posługą duszpasterską do Polaków w Jugosławii. Wracając odwiedził Rzym, a stamtąd przywiózł do Sandomierza specjalne błogosławieństwo papieża Piusa XI dla seminarium. Ta wizyta w Wiecznym Mieście musiała ks. Piotrowi Gołębiowskiemu wystarczyć na długo, bo aż na 38 lat…

Pisał Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski: „W dniach październikowych szczególnie piękny obraz stworzą synowie i córy Kościoła świętego, gdy skupieni w mrocznych świątyniach o wieczornej porze pod przewodnictwem kapłana składać będą przy Sercu Niepokalanej Matki wieńce różańcowej modlitwy”. Pomódlmy się dzisiaj w chwili ciszy za wszystkich Czcicieli Różańca świętego i za członków Kół Żywego Różańca.

Codziennie możesz przesłać ważne dla Ciebie intencje.

Będziemy razem polecać je Panu Bogu

za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego. 

Możesz wpisać je jako komentarze na www.bppiotr.pl 

 lub przesłać je na adres: postulator.radom@wp.pl.