„Osobę bpa Piotra zobaczyłem w niezwykłym blasku”
Odpowiadając na
nadsyłane pytania i prośby, zamieszczamy informacje o publikacjach dotyczących
Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego. W późniejszym czasie zamieścimy również
jego bibliografię podmiotową i przedmiotową, o co prosiły osoby przygotowujące
prace naukowe dotyczące Sługi Bożego.
Bliski
współpracownik Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego – bp Marian Zimałek jest
autorem książki „Wierny sługa nadziei. Słowo o bpie Piotrze Gołębiowskim”.
Została ona wydana przez Wydawnictwo Diecezjalne w Sandomierzu w 2003 r.
Książkę
otwiera krótki życiorys bp. Piotra Gołębiowskiego, a następnie autor zamieścił
w niej 16 swoich wypowiedzi na temat Sługi Bożego z lat 1986-2003. Są to
kazania wygłoszone w katedrach w Sandomierzu i w Radomiu, w kościołach w Baćkowicach, w
Jedlińsku, w Krzakach, w kaplicy Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu, audycja
emitowana przez Radio Watykańskie, jak też dwa teksty wspomnieniowe. Podkreślić
warto, że wśród homilii znajdują się te, które autor wygłosił w dniu
rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego w
Jedlińsku i w czasie zakończenia procesu w radomskiej katedrze. Poza tym autor
zamieścił również – obok homilii – wprowadzenia do Mszy świętych celebrowanych
w sandomierskiej katedrze w Dzień Zaduszny 1996 i 1997 r., w kolejne rocznice śmierci
Sługi Bożego.
Homilie
i inne opublikowane tu teksty, cechuje właściwa dla bp. Mariana Zimałka
zwięzłość myśli i jasne ich przedstawienie. Autor korzysta często ze wspomnień osób
duchownych i świeckich, przywołujących postać bp. Piotra Gołębiowskiego. Zebrane
teksty autora stanowią istną „kopalnię wiedzy” o Słudze Bożym.
Część z tekstów zamieszczonych w tej publikacji stanowi przedruki z „Kroniki
Diecezji Sandomiersko-Radomskiej” i „Kroniki Diecezji Radomskiej”. Przynajmniej
niektóre z tekstów zawartych w omawianym zbiorze zostały opublikowane po raz
pierwszy. Dwukrotnie autor po swych tekstach umieszcza modlitwy (w dwóch
wersjach) o beatyfikację Sługi Bożego.
W
książce znajdują się trzy kolorowe fotografie, przedstawiające wizerunki Matki
Bożej, których koronację przygotowywał bp Piotra Gołębiowski: w Studziannie, w
Wysokim Kole i w Błotnicy. Ostatniej z koronacji dotyczą również cztery
czarno-białe zdjęcia, w tym dwa z nich przedstawiają tytułowego bohatera
książki z kard. Karolem Wojtyłą. Na jednym ze zdjęć, za bp. Piotrem
Gołębiowskim i jego biskupem pomocniczym Stanisławem Sygnetem, widoczny jest również
autor książki – wówczas rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu.
Książka liczy 72 strony.
Na zakończenie życiorysu Sługi Bożego bp Marian
Zimałek pisał: „Pamięć o biskupie Piotrze Gołębiowskim przeradza się w moralną
pewność o jego wiecznej chwale, a czas pozwala coraz wyraźniej dostrzec heroizm
jego życia i cnót, oddania bez reszty Bogu i ludziom. Ta pewność moralna rodzi
potrzebę ufnej modlitwy o łaskę wyniesienia go na ołtarze (s. 6). Z kolei kończąc
ostatni tekst w omawianym zbiorze, stanowiący wspomnienie z okazji setnej
roczni urodzin bp. Piotra Gołębiowskiego autor pisał: „Osobę bpa Piotra
zobaczyłem w niezwykłym blasku, gdy wypełniając zadanie, które mi zlecił ks. bp
Edward Materski, zacząłem gromadzić materiały potrzebne do rozpoczęcia procesu
beatyfikacyjnego” (s. 71).
Spis
treści:
1. Życiorys.
2. Dobre zawody.
3. Maryja.
4. Całym sercem.
5. Sercem dobrym.
6. Pasterz.
7. Człowiek Eucharystii.
8. Apostoł
9. Sługa.
10.
Działanie Ducha Świętego.
11.
Tęsknota za świętością.
12.
Nauczyciel.
13.
Jedność prezbiterium.
14.
Dwaj biskupi.
15.
Apostoł różańca.
16.
W służbie rodzinom.
17.
Wspomnienie.
![]() |
(www.radiomaryja.pl) |
Autor – bp Marian Zimałek pochodził z
Makowa, w parafii Skaryszew. Urodził się w 1931 r. Po święceniach kapłańskich w
1955 r. został skierowany na studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które
uwieńczył tytułem doktora prawa kanonicznego. Pracował w Kurii Diecezjalnej w
Sandomierzu i jako wykładowca w tamtejszym Wyższym Seminarium Duchownym. W 1976
r. Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski mianował go rektorem seminarium. W 1987 r.
Jan Paweł II ustanowił go biskupem pomocniczym diecezji sandomiersko-radomskiej,
sakrę biskupią przyjął 8 maja 1987 r. przed ówczesną konkatedrą radomską. Swym
biskupim zawołaniem uczynił słowa: „Spem alere” („Ożywiać nadzieję”). Po
podziale diecezji w 1992 r. został biskupem pomocniczym diecezji sandomierskiej,
kierując nią początkowo jako administrator apostolski. W 2007 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł w 2008 r.,
pochowany został w podziemiach katedry sandomierskiej.
![]() |
Bp Piotr Gołębiowski i ks. Marian Zimałek (Archiwum Diecezji Radomskiej) |
Jako
postulator procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego,
począwszy od 1986 r. przygotował bogaty materiał do dalszych prac. Zebrał więc
potrzebną dokumentację, jak też relacje i wspomnienia świadków życia Sługi
Bożego (zwłaszcza osób w podeszłym wieku), zgromadził pisma bp. Piotra
Gołębiowskiego, jak też te dotyczące jego osoby. Sługę Bożego darzył wielkim
szacunkiem i czcią. Modlił się do niego w wielu sprawach osobistych, całej
diecezji, w intencjach różnych osób, jak też polecał mu swoją śmierć. W tej
ostatniej intencji prosił swoich uczniów i przyjaciół o modlitwę nowenną przez
wstawiennictwo Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego. Przygotował do druku i
opublikował listy i odezwy pasterskie Sługi Bożego (Maria spes nostra. Listy i odezwy
pasterskie (1961-1980), red. M.
Zimałek, Sandomierz 1989).
![]() |
Bp Marian Zimałek przy grobie Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego |
W homilii w czasie święceń biskupich bp. Mariana Zimałka kard. Józef Glemp
mówił do niego między innymi:
„Wchodzisz biskupie Marianie, w swoje posłannictwo w diecezji, którą znasz najlepiej. Będzie ci na tej drodze przewodziła postać niezwykłego biskupa, którego większość tutaj zgromadzonych dobrze zna; myślę o śp. biskupie Piotrze Gołębiowskim, biskupie świętym, biskupie pokornym, który potrafił się modlić i potrafił cierpieć. Wiem, że go znałeś, wiem, że go kochasz. Niech on towarzyszy Ci w pracy, która dzisiaj przed tobą, jako następcą Apostołów się otwiera. Śp. biskup Piotr był wielkim czcicielem Eucharystii. Potrafił na kolanach trwać w adoracji. Potrafił z wielką odwagą bronić wszędzie Chrystusa i Jego chwałę głosić wszędzie”.
M. Zimałek, Wierny sługa nadziei. Słowo o bpie Piotrze
Gołębiowskim, Sandomierz 2003, ss. 72.
Bądź na bieżąco! Polub – prosimy – stronę
Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego na Facebooku:
Zapraszamy, zobacz też ostatnie posty:
1)
Wspólne drogi: Kard. S. Wyszyński i Bp P. Gołębiowski. Kard. Stefan Wyszyński:
„Papież oczekuje Księdza Biskupa” (WEJDŹ).
2)
Odczytując Ewangelię ze Sługą Bożym: Wszystkich do siebie Chrystus Pan przyzywa
(WEJDŹ).
3)
Sobotni promień słońca – nasza modlitwa do Matki Bożej w czasie epidemii
koronawirusa (WEJDŹ).
4)
Piękno życia w obrazach: Matka Boża wyprosiła cud! (WEJDŹ).
5)
Naśladując Świętych: Św. Józef, Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny (WEJDŹ).
6)
Potrzeba naszej modlitwy… (WEJDŹ).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz