Odczytując Ewangelię wraz ze Sługą Bożym Biskupem Piotrem

Tylko od Chrystusa możemy się spodziewać pomocy

„Zbliżała się Pascha. W Palestynie panowała już wiosna w całym rozkwicie i przepychu. W tym właśnie czasie, jak opowiada dzisiejsza Ewangelia św[ięta], Pan Jezus wszedł z uczniami swymi na górę, aby wytchnąć po pracy i pomodlić się w ciszy.

Tymczasem za Chrystusem Panem pośpieszyły tysiączne tłumy, pociągane nadziemską mądrością, oraz przedziwną dobrocią niezwykłego Nauczyciela, który przechodząc wszystkim dobrze czynił. Przed oczyma Zbawiciela świata wspaniały roztaczał się widok: morze głów ludzkich. Wszyscy wpatrzeni w Chrystusa Pana, zasłuchani w Jego słowa, oderwani sercem od swych szarych zajęć, od trosk codziennych, od zgryzot, jakimi napełnia życie. Karmiąc swego ducha słowem Bożym, szczęśliwi słuchacze Chrystusowi zapomnieli o głodzie, utrudzeniu i znużeniu ciała. Ale Pan Jezus pamiętał o doczesnych biedach swych słuchaczy. Po zasileniu dusz słowem Bożym, Chrystus Pan krzepi słabe ciała chlebem powszednim. Czyni to w cudowny sposób. Swym wszechmocnym błogosławieństwem rozmnaża pięć bochenków chleba i dwie ryby w takiej obfitej ilości, że po nakarmieniu wielotysięcznej rzeszy, wśród której samych mężczyzn było około 5 tysięcy, pozostało jeszcze 12 koszów okruchów. Cud rozmnożenia chleba winien być często przedmiotem rozważania w naszych czasach. Dziś wielka rzesza ludzi żyje bez pracy, bez kawałka chleba. Pod dachem niejednego domu daremnie wśród płaczu odzywa się głos dziecka: «Mamo – chleba».

Dziś, inna jeszcze liczniejsza rzesza, choć nie cierpi głodu, żyje w wielkim niedostatku. Przygnębienie ducha w tym ciężkim położeniu nie przynosi ulgi, jeszcze pogłębia niedolę. Na ziemi nie ma nikogo, kto by mógł zażegnać ciężki stan materialny ludzkości dzisiejszej. Tylko od miłosiernego i wszechmocnego Chrystusa możemy się spodziewać pomocy. Do Niego przeto wyciągajmy błagalne ręce, a sercem i ustami wołajmy imieniem wszystkich głodnych, biednych, przygnębionych: «Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj».”

Sługa Boży Bp Piotr Gołębiowski

„Siewca Prawdy” 3(1933) nr 13, s. 2