2 X - Różaniec ze Sługą Bożym

2 października (niedziela)

Tajemnice chwalebne

I.              Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa

„Trzeciego dnia po pogrzebie, z brzaskiem niedzielnego poranka, rozchodzi się lotem błyskawicy wieść: Pan wstał z grobu! Pan zwyciężył. Zmartwychwstanie – to wielkie zwycięstwo Chrystusa Pana odniesione nad śmiercią i nad cierpieniami, – to zwycięstwo dzieła Chrystusowego, Jego Królestwa, które ogłosił i przyniósł światu” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który byłeś wiernym świadkiem Chrystusa obecnego w Kościele, przyczyń się za nami!

II.            Wniebowstąpienie Chrystusa

„Nadzieja daje nam udział w gorącym pragnieniu Chrystusa Pana zbawienia dusz naszych i budzi w nas głęboką tęsknotę za posiadaniem Królestwa Bożego. Jednocześnie napełnia otuchą, że cel ten osiągniemy, dzięki zasługom Chrystusa Pana i Jego Najświętszej Matki, o ile nie odmówimy współpracy z darami Bożymi. Miłość najściślej wiąże nas z Jezusem, bo nas wprowadza do przybytku Najświętszego Serca i w Nim pozwala ukochać Pana Boga, bliźnich, samego siebie” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który żyłeś nadzieją i tęsknotą za nadejściem Królestwa Bożego, przyczyń się za nami!

III.           Zesłanie Ducha Świętego

„Duch Święty nie skąpi tchnienia swego, a tak niewypowiedzianie nas miłuje, tak bardzo chce nas zbawić i uświęcić, że w duszach naszych składa nadprzyrodzone moce, czyli uzdolnienia, abyśmy łatwo i ochoczo okazali uległość Jego świętym natchnieniom. Te wewnętrzne moce i uzdolnienia noszą nazwę darów Ducha Świętego. Wytwarzają one w duszach delikatność, pozwalającą słyszeć wołanie Boże i wiernie je wypełnić” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z apostolskim zapałem udzielałeś darów Ducha Świętego, przyczyń się za nami!

IV.          Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

„Maryja bierze czynny udział w radosnych i bolesnych przeżyciach Jezusa. Nie dziw, że po dokonaniu ziemskiej pielgrzymki, promienna chwałą duszy i ciała zajmuje w niebie pierwsze miejsce po uwielbionym Bogu-Człowieku, ponad tronami Świętych i Aniołów. Czyż nie słuszną jest rzeczą, abyśmy rozszerzali na ziemi cześć Tej, którą Pan Bóg tak przedziwnie wyróżnił, wyniósł, umiłował? Które z dzieci nie jest dumne z tego, że ludzie znają i podziwiają przymioty jego matki? Najlepszy z synów Jezus Chrystus na pewno doznaje wielkiej radości, gdy w serach ludzkich rośnie cześć i miłość do Jego Przeczystej Rodzicielki. Jest to miłe również Niepokalanemu Sercu Maryi, bo Ona pragnie, aby wszyscy poznawali te wielkie rzeczy, jakie uczynił Jej Pan” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który z synowską miłością szerzyłeś cześć Matki Najświętszej, przyczyń się za nami!

V.           Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi

„Pragniemy, aby Maryja była naszą Gwiazdą – Przewodniczką. Pragniemy przede wszystkim, aby stała się nam otwartą bramą do nieba. Ile razy Maryja spełniła tę niezwykłą rolę doprowadzania dusz do Pana Boga? Jak olbrzymia rzesza wiernych znalazła pełnię szczęścia w Panu Bogu, dzięki Maryi! Dla ilu dusz Matka Odkupiciela stała się ukojeniem na ziemi i otwartą bramą niebios!” (Sł. B. bp P. Gołębiowski).

Biskupie Piotrze, który swym biskupim zawołaniem uczyniłeś słowa „Maryja naszą nadzieją”, przyczyń się za nami!

Przez wstawiennictwo Sługi Bożego Bp. Piotra Gołębiowskiego pomódlmy się dziś w następujących intencjach:

- O łaskę zdrowia dla Ks. Prałata Tadeusza Lizińczyka;

- Proszę o modlitwę za moje dzieci, by nie paliły papierosów, nie nadużywały alkoholu i nie robiły tatuażu. Matko Boża, wskaż im właściwą drogę. Bóg zapłać!;

- Najlepsza Matko, obdarz otuchą Beatę i jej rodzinę, aby wytrwali w tych trudnych chwilach jakie ich spotkały;

- Proszę o modlitwę, aby dobry Bóg odmienił serce mojej siostry, aby nie niszczyła już nigdy życia swoim najbliższym oraz innym ludziom;

- O nawrócenie mojej żony i o cud uratowania naszego małżeństwa;

- Polecam moją rodzinę: moje dzieci, wnuki i moje małżeństwo, prosząc o zdrowie i opiekę dla wszystkich. Bóg zapłać!;

- Proszę o zdrowie i miłość dla mnie i całej mojej rodziny, aby Pan Bóg zachował nas od nagłej i niespodziewanej śmierci;

- Błagam o nawrócenie serc zatwardziałych grzeszników;

- Proszę o łaskę przemiany serca Piotra, by dobry Pan Bóg skruszył jego serce, by stał się dobrym ojcem . Proszę o łaskę dobrego męża dla córki Emilii;

- Proszę dobrego Pana Boga o potrzebne laski dla moich córek Emilii i Magdaleny i dla wnuczki Natalii;

- Proszę o modlitwę za mojego syna, o uwolnienie od zła, które go opanowało.

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy…

(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom, postulator.radom@wp.pl)

Cud uzdrowienia wyproszony przez Maryję

Już w latach szkolnych Sługa Boży Piotr Gołębiowski zaczął odczuwać Boży głos wzywający go do służby samemu Panu w Jego Kościele. Współcześni mogli odczytywać te zewnętrzne przesłanki. Najważniejsze dokonywało się jednak w jego sercu i podczas modlitwy. Jeszcze w okresie nauki w szkole powszechnej, Piotr Gołębiowski był ministrantem, a później także prezesem ministrantów w swej rodzinnej parafii w Jedlińsku. Jako dziecko lubił naśladować czynności liturgiczne widziane w kościele. Zazwyczaj miało to miejsce w czwartki, gdyż wtedy rodzice wyjeżdżali na targ do Radomia. Piotr zbierał wówczas wokół siebie kolegów i koleżanki, i „odprawiali nabożeństwa i procesje”, podczas których Piotr wygłaszał „kazania”. W ludzkiej pamięci zachowało się wspomnienie, że w progimnazjum charakteryzowano go jako „urodzonego księdza”. Tak otoczenie odczytywało jego pobożność i sposób bycia.

Z pewnością nasłuchiwanie i odpowiadanie na subtelne wołanie Boga, odczuwane przez Piotra Gołębiowskiego, było owocem przesiąkniętej miłością i religijnością atmosfery rodzinnego domu, zamiłowania do służby przy ołtarzu, zaangażowania rodziny w życie parafialne, jak też bliskości Sanktuarium Matki Bożej Błotnickiej. Jednak jeszcze zanim wstąpił do sandomierskiego seminarium duchownego, doświadczył szczególnej pomocy i łaski Bożej wyproszonej przez Maryję.

Jesienią 1918 r. szalejąca epidemia tyfusu ogarnęła także i Jedlińsk. Co prawda rodzice Piotra oparli się chorobie, ale uległo jej pięcioro ich dzieci. Choroba najdotkliwiej obeszła się z Piotrem. Sytuacja była bardzo poważna. Gorączka dochodziła do 40 stopni. Do domu Gołębiowskich przyszedł ksiądz i udzielił Piotrowi sakramentu namaszczenia chorych. Chłopiec na wpół świadomy wzywał w gorączce pomocy Matki Bożej z Błotnicy. Jego ojciec udał się do tamtejszego sanktuarium i prosił o sprawowanie przed cudownym obrazem Mszy świętej. Po niej w przebiegu choroby Piotra nastąpiła nagła zmiana i zaczął powracać do zdrowia. Podobnie wyzdrowiało czworo jego rodzeństwa. Ojciec ponownie udał się do Błotnicy i prosił tym razem o Mszę świętą dziękczynną za opiekę nad dziećmi i przywrócenie im zdrowia. Rodzina odczytała to wydarzenie jako niezwykłą łaskę otrzymaną za wstawiennictwem Matki Bożej Błotnickiej. Dla Piotra było ono szczególnym znakiem potrzeby tym silniejszego związania swego życia z Matką Bożą. Po latach, już jako biskup, podjął starania o koronację błotnickiego Wizerunku, która dokonała się w 1977 r., a rok później – wspominając wydarzenie z 1918 r. – ofiarował Matce Bożej swój biskupi pierścień jako szczególne wotum wdzięczności.

Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski podpowiada nam: „Często i gorąco polecajmy się opiece Anioła Stróża. Módlmy się, pracujmy, czyńmy drugim dobrze w towarzystwie Aniołów”. W chwili ciszy podziękujmy dobremu Bogu za naszych Aniołów Stróżów.