Pójdźmy do Niego!
„Kościół
pragnie przyprowadzić nas wszystkich do stóp Najświętszego Sakramentu, abyśmy
pokłonili się utajonemu Bogu; – pragnie nas zgromadzić przy suto zastawionym
stole Pańskim, abyśmy zasileni Eucharystycznym «Chlebem mocnych», mieli siłę
zdążać na ucztę niebiańską. Niepojęta miłość Boża, przedziwna hojność Kościoła,
a dla nas wielka w tym kryje się łaska nieba i niczym nie zasłużony zaszczyt.
Pójdźmy
przeto «z prawdziwym sercem, w zupełności wiary» na Ucztę świętą, zawierającą
wszelką rozkosz w sobie! Pójdźmy do Chrystusa Utajonego w Przenajświętszym
Sakramencie! Nie szukajmy wymówek. Nie kierujmy się fałszywą ambicją,
powstrzymującą nas od zbliżenia się do Najświętszego Sakramentu, jakby to zbliżenie
ujmą dla nas było; ani powodujmy się przywiązaniem do przemijających dóbr
ziemskich, boć nie mogą one nawet z porównanie iść z bogactwami ducha, jakimi
nas darzy Eucharystia; ani dajmy się uwieść przelotnym przyjemnościom zmysłów,
budzącym niesmak i gorycz w sercu, zamiast czystej radości, jaką znajdujemy w
Sakramencie Ołtarza. Dzisiejsze czasy, tak twarde dla wielu, nakazują z
konieczności oderwanie się od ziemskich spraw, aby z większą swobodą i
usilniejszym staraniem oddać się sprawie uświęcania duszy, dźwigania jej na
wyżyny nadprzyrodzonego życia. Stanie się to dzięki Chrystusowi Utajonemu w
Przenajświętszym Sakramencie. Pójdźmy do Niego! […]
W
podniosłych dniach oktawy Bożego Ciała, w ciągu całego miesiąca czerwca
ożywiajmy w sobie wiarę w Najświętszy Sakrament, zwiększajmy naszą ku Niemu
cześć, uwielbienie, miłość. Często, bodaj codziennie, w gorącości ducha
zasilajmy się Ciałem Niepokalanego Baranka, aby przez to «podnieść się do wyżyn
życia nadprzyrodzonego» i przygotować się na obfitującą w radości wieczerzę w
przybytkach niebiańskich”.
Sł. B. Bp P. Gołębiowski
„Siewca Prawdy” 2(1932) nr 22, s. 2
20 VI 2019 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz